Падчас Першай вайны за незалежнасць Італіі ў 1848 г. пайшоў служыць добраахвотнікам. У тым жа годзе заснаваў газету палітычнай сатыры Il Lampione (“Ліхтар”), забароненую ў хуткім часе цэнзурай, але адноўленую праз адзінаццаць гадоў. У гэты час асноўную ўвагу Калодзі аддае тэатральнаму выданню.
У 1856 годзе Калодзі піша іранічны раман-эсэ “Раман у паравозе” (Un romanzo in vapore), які зрабіў яго вядомым. Ад таго часу пісьменнік актыўна супрацоўнічае з рознымі выданнямі.
У 1859 удзельнічае ў Другой вайне за незалежнасць Італіі.
Да 1875 году Калодзі супрацоўнічае са шматлікімі часопісамі, піша раманы і тэатральныя п’есы. Першай яго кнігай для дзяцей стала кніга перакладаў французскіх казак, апублікаваная ў 1876. З таго часу літаратура для дзяцей робіцца для Калодзі галоўнай, шмат часу ён прысвячае тэкстам для школ аб’яднанай Італіі.
Сапраўдную вядомасць пісьменніку прынесла аповесць “Прыгоды Пінокіё: гісторыя драўлянай лялькі” (Le avventure di Pinocchio: storia di un burattino), якая ў 1881 годзе друкавалася часткамі на старонках дзіцячага часопіса Il Giornale dei Bambini, а ў 1883 выйшла асобным выданнем. Кнігу пераклалі прыкладна на 300 моваў; першы рускі пераклад быў апублікаваны ў 1906.
Памёр Калодзі 26 кастрычніка 1890 у Фларэнцыі, дзе і быў пахаваны на могілках царквы Сан-Мініята-аль-Монтэ.
