№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 6 лютага

  • 1461

    Нарадзіўся Джорэ Држыч (харв. Džore Držić, іт. Giorgio Darsa, памёр 26 верасня 1501), харвацкі паэт і драматург, адзін з “бацькаў” харвацкай літаратуры, прадстаўнік Далмацінскага Рэнесансу. У 1487 годзе зрабіўся святаром. Лічыўся адным з найлепшых прамоўцаў свайго часу. Эклога Држыча Radmio і Ljubmir зрабілася першай харвацкай п’есай на свецкую тэму і пачала новы этап развіцця харвацкага тэатра. Петраркісцкая паэзія Држыча, асабліва зборнік “Любоўныя вершы” (Pjesni ljuvene) была вельмі папулярная сярод яго суайчыннікаў.

  • 1593

    Памёр Жак Аміё (фр. Jacques Amyot, нар. 30 кастрычніка 1513), французскі пісьменнік, перакладчык і педагог. Аміё зрабіў пераклады шэрагу грэцкіх класікаў на французскую мову: амаль усе творы Плутарха, у тым ліку ”Паралельныя жыццяпісы”, сем кніг з “Гістарычнай бібліятэкі” Дыядора Сіцылійскага, “Эфіопіка” Геліядора і “Дафніс і Хлоя” Лонга.

  • 1778

    Нарадзіўся Нікало Уга Фоскала (іт. Niccolò Ugo Foscolo, памёр 10 верасня 1827), італьянскі паэт, празаік і грамадскі дзеяч. Лічыцца самым вядомым літаратарам свайго пакалення і першым італьянскім мысляром перадрамантызму.

  • 1793

    Памёр Карла Гальдоні (іт. Carlo Goldoni, нар. 25 лютага 1707), венецыянскі драматург. Лічыцца заснавальнікам “камедыі характару” у супрацьпастаўленне імправізаванай камедыі дэль артэ; герояў браў з паўсядзённага жыцця, за што папракаўся некаторымі сучаснікамі. Атрымаў юрыдычную адукацыю. З 1734 году працаваў драматургам у тэатрах Венецыі, з 1762-га кіраваў тэатрам італьянскай камедыі ў Парыжы. Папулярнасць Гальдоні прынесла вершаваная трагікамедыя “Велізарый” (1734). Пісаў на італьянскай, французскай мовах, а таксама на венецыянскім дыялекце. Аўтар 267 п’есаў: 155 камедый у прозе і вершах, 18 трагедый і трагікамедый, 94 лібрэта операў.

  • 1893

    Нарадзіўся Максім Гарэцкі, беларускі празаік, драматург, крытык, літаратуразнавец, лексікограф, перакладчык, фалькларыст (памёр 10 лютага 1938) Напісаў і выдаў “Гісторыю беларускае літаратуры” (з 1919 па 1926 было чатыры выданні). У 1920-я гады зрабіў празаічны пераклад “Слова пра паход Ігаравы”, які быў апублікаваны ў складзенай самім Гарэцкім “Хрэстаматыі беларускай літаратуры” (Вільня, 1922). У сваёй кнізе “Гісторыя беларускае літаратуры” Максім Гарэцкі сярод іншага адзін з першых даследаваў перакладную старабеларускую літаратуру.

  • 1914

    Нарадзіўся Аркадзь Куляшоў, беларускі пісьменнік і перакладчык (памёр 4 лютага 1978). У яго перакладах выйшлі раман Г. Эрыксана “Валацужная Амерыка” (1932), паэма А. Пушкіна “Цыганы” (1937) і раман у вершах “Яўгеній Анегін” (1949), паэма А. Парніса “Сказанне пра Белаяніса” (1959), “Выбраная паэзія” М. Лермантава (1969), паэма “Энеіда” І. Катлярэўскага (1969), “Спеў аб Гаяваце” Г. Лангфэла (1969), зборнік вершаў К. Куліева “Кніга зямлі” (1974), “Выбранае” С. Ясеніна (з Р. Барадуліным, 1976), асобныя творы Т. Шаўчэнкі, У. Маякоўскага, А. Твардоўскага, М. Ісакоўскага, А. Пракоф'ева, М. Рыльскага, А. Малышкі, М. Нагнібеды, Р. Гамзатава і інш.

  • 1916

    Памёр Рубэн Дарыа (гішп. Rubén Darío, нар. 18 студзеня 1867), знакаміты нікарагуанскі паэт і дыпламат, вядомы як “прынц кастыльскай літаратуры”, “бацька гішпанамоўнага мадэрнізму” дзякуючы велізарнаму ўнёску ў развіццё гішпанамоўнай паэзіі XX стагоддзя. Яго родны горад Метапа быў перайменаваны ў яго гонар у Сьюдад Дарыа. Наследаваў французскім парнасцам і сімвалістам, трымаўся верленаўскага прынцыпу “музыка перадусім”.

  • 1921

    Выйшаў дэкрэт, якi надаў беларускай, габрэйскай (iдыш), польскай і рускай мовам статус дзяржаўных у БССР.

  • 1985

    Памёр Джэймс Хэдлі Чэйз (анг. James Hadley Chase, сапр. Рэнэ Брабазон Рэйманд, нар. 24 снежня 1906), ангельскі пісьменнік, аўтар больш як 90 дэтэктыўных раманаў. Раманы Чэйза папулярныя ў Азіі і Афрыцы, многія спачатку выходзілі ў Францыі, а потым у астатніх краінах. Шэраг твораў быў экранізаваны. Пісьменнік быў вельмі папулярны ў СССР падчас перабудовы. Чэйза неаднаразова абвінавачвалі ў плагіяце.