Амерыканская паэтка, раманістка і мемуарыстка. Друкавалася пад псеўданімам Х. Д. (H. D.). Імя аўтаркі часта асацыюецца з мадэрнісцкім рухам пачатку ХХ ст.
Хільда Дулітл (Hilda Doolittle) нарадзілася ў амерыканскім горадзе Бетлехем, штат Пенсільванія. Адукацыю атрымала ў прыватных школах. У 1901 годзе яна пазнаёмілася і пасябравала з паэтам Эзрам Паўндам, які адыграў вялікую ролю як у яе творчасці, так і ў асабістым жыцці.
У каледжы Брын Мор, у які яна паступіла вывучаць грэцкую літаратуру, Х. Д. правучылася ўсяго паўтара года. Там паэтка сустрэлася з Мэрыян Мур і Ўільямам Карласам Ўільямсам. Наступныя пяць гадоў Х. Д. прабавіла дома, чытаючы грэцкую і лацінскую літаратуры і займаючыся паэзіяй.
Яе першыя творы, гісторыі для дзяцей, з’явіліся ў друку паміж 1909 і 1913 гадамі, пераважна пад іменем Эдыт Грэй.
У 1907 годзе Х. Д. заручылася з Паўндам. Бацька паэткі не ўхваляў гэтых стасункаў, і калі ў 1908 годзе Эзра Паўнд з'ехаў у Лондан, заручыны былі скасаваныя.
У 1911 годзе Х. Д. едзе ў Вялікабрытанію, дзе распачынае больш сур’ёзную кар’еру паэткі. Яна мела намер прабавіць у Еўропе толькі лета, але засталася на ўсё жыццё.
Тут Х. Д. пазнаёмілася з паэтам Рычардам Олдынгтанам, за якога выйшла замуж, хоць і не надоўга.
Разам з Олдынгтанам і Паўндам яны зрабіліся пачынальнікамі новага кірунку ў літаратуры, абвясціўшы сябе “трыма сапраўднымі імажыстамі”. Акрамя ўласнай паэзіі Х. Д. і Олдынгтан запусцілі серыю паэтычных перакладаў. Х. Д. для яе перакладала драмы Эўрыпіда.
Творы Х. Д. характарызуюцца надзвычайнаю моцай яе вобразаў, ашчаднасцю ў мове і шматлікімі зваротамі да класічнай міфалогіі. Цягам яе жыцця паэзія Х. Д. не атрымала шырокай славы і ўхвалы, часткова праз тое, што яе імя асацыявалася з рухам імажыстаў, хаця яе ўласны паэтычны голас пераадолеў межы гэтага літаратурнага руху, сведчаннем чаго могуць быць яе аб’ёмныя творы, што пабачылі свет асобнымі кнігамі: “Трылогія” і “Алена ў Егіпце”.
Агулам пры жыцці паэткі выйшла каля тузіна яе паэтычных кніг і некалькі кніг празаічных.
Памерла Х. Д. у 1961 годзе ў Цюрыху, праз некалькі месяцаў пасля інсульту. Яе парэшткі былі перавезеныя ў родны Бетлехем.
Адкрыццё паэзіі Х. Д. наноў адбылося ў 1970-я гады са з’яўленнем фемінісцкай літаратурнай крытыкі.
