Узнагароджаны ордэнамі Чырвонай Зоркі, “Знак Пашаны” і медалямі. Заслужаны дзеяч культуры БССР (1971).
Памёр 22 жніўня 1988.
Літаратурную дзейнасць пачаў у 1926 г. Даследаваў народную творчасць і старажытную рукапісную літаратуру беларускіх татараў — кітабы. Першая кніга — “Праблемы беларускай савецкай драматургіі” (1934). Напісаў манаграфію “Эдуард Самуйлёнак: Жыццё і творчасць” (1951), “Нарысы па гісторыі беларускай літаратуры эпохі феадалізму” (1958), адзін з аўтараў дапаможніка для студэнтаў ВНУ “Нарысы па гісторыі беларускай літаратуры” (1956), падручніка “Беларуская савецкая літаратура” для 9-10 класаў.
Аўтар п'есаў “Цудоўная дудка” (1940, пастаўленая ў 1939), “Дзед і жораў” (1946, пастаўленая ў 1939), “Несцерка” (1946, пастаўленая ў 1941, аднайменны фільм паводле сцэнару аўтара, 1955), “Машэка” (1946, пастаўленая ў 1954) — усе яны ўключаныя ў зборнік “П'есы” (1962), а таксама аўтар сцэнароў дакументальна-краязнаўчых фільмаў “Белавежская пушча” (1946), “Бярэзінскі запаведнік” (1965).
Напісаў кнігі краязнаўчых нарысаў і апавяданняў “Па лясных сцежках” (1948), “У лясах над Бярозай” (1955), “Месяц за месяцам” (1956), “На бабровых азёрах” (1957), “Чайкі над Нараччу” (1959), “Родны край” (1961), “Афрыканскае падарожжа” (1963), “Эль Махрыб” (1965), “Старонкі нашай гісторыі” (1966), “Падарожжа па краіне беларусаў” (1968), “Месяц за месяцам” (1969), “Палессе” (1971), “Кніга падарожжаў” (1971), “Лёс Дункана” (1978), “Дзень добры, Бяроза” (1984). У 1977 выйшлі Выбраныя творы ў 2 тамах.
Пераклаў на беларускую мову сатырычную паэму Ё. В. Гётэ “Рэйнеке-Ліс” (1940), раманы В. Брэдэля “Выпрабаванне” (1937), М. Кульбака “Зельманцы” (1960).
