Яго першыя ілюстрацыі з’явіліся ў 1893 годзе ў кнізе Томаса Родса To the Other Side, але першая сур’ёзная яго кніга выйшла ў 1894. З таго часу кніжная ілюстрацыя зрабілася справай яго жыцця, і па-сапраўднаму мастацкі талент Рэкхэма раскрыўся ў першым дзесяцігоддзі ХХ ст.
У 1900 годзе з друку выйшаў зборнік казак братоў Грымаў з ілюстрацыямі Рэкхэма. Яго праца мела вялізны поспех у чытачоў. Кніга перавыдавалася некалькі разоў, і кожнае новае выданне аздаблялася новымі ілюстрацыямі. У 1905 годзе мастак стварыў серыю малюнкаў да “Рып Ван Вінкла” Вашынгтана Ірвінга, у 1906 годзе на просьбу Джэймса Бары Рэкхэм праілюстраваў яго аповесць “Пітэр Пэн у Кенсінгтанскім садзе”, а ў 1907 годзе выдавец Ўільям Хейнеман звярнуўся да яго з просьбай праілюстраваць “Алісу ў Краіне цудаў”.
Рэкхэм стварыў цыкл з 13 каляровых і 16 чорна-белых малюнкаў, у якім першым з мастакоў адмовіўся ад “віктарыянскага” вобразу Алісы, прапанаваўшы сучасную трактоўку вобразу цікаўнай дзяўчынкі з эпохі мадэрну.
З выхадам “Алісы” да Рэкхэма прыйшла слава як да аднаго з найвыбітнейшых прадстаўнікоў “залатога веку” кніжнай ілюстрацыі.
Акрамя вышэйзгаданых кніг Артур Рэкхэм таксама праілюстраваў “Сон у летнюю ноч” і “Буру” Ў. Шэкспіра, “Калядны харал” Ч. Дыкенса, “Прыгоды Гулівера” Дж. Свіфта, “Пярсцёнак Нібелунгаў”, казкі Х. К. Андэрсэна, Ш. Перо і іншыя.
У 1939 годзе Рэкхэм, хворы на рак і прыкаваны да ложка, скончыў сваю апошнюю працу — ілюстрацыі да кнігі Кенэта Грэма “Вецер у вербах”. Мастак памёр праз некалькі тыдняў пасля таго як намаляваў апошнюю ілюстрацыю да казкі.
