№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Вільгельм Гаўф (Wilhelm Hauff)

1802 - 1827

Вільгельм Гаўф
Вільгельм Гаўф, нямецкі пісьменнік-рамантык, нарадзіўся 29 лістапада 1802 году ў Штутгарце ў сям’і Аўгуста Фрэдэрыка Гаўфа, які служыў сакратаром у Міністэрстве замежных справаў, і Вільгельміны Эльзасэр Гаўф; ён быў другім з чатырох дзяцей у сям’і.

У 1809 годзе, калі будучаму пісьменніку было сем гадоў, яго бацька памёр, і маці разам з дзецьмі перасялілася ва універсітэцкі горад Цюбінген да свайго бацькі. У доме дзеда прайшло юнацтва Гаўфа. Ён чытаў шмат кніг з багатай дзедавай бібліятэкі, а ў 1818 годзе пайшоў вучыцца ў манастырскую школу. Праз два гады, у 1820-м, ён паступіў ва Універсітэт Цюбінгена, які скончыў праз чатыры гады са ступенню доктара філасофіі і тэалогіі.

Пасля заканчэння універсітэта Гаўф уладкаваўся на працу рэпетытарам у сям’ю міністра абароны – генерала барона Эрнста Югена фон Хёгеля – і вучыў яго дзяцей. Разам з гэтай сям’ёй ён падарожнічаў па Францыі і Германіі – за сваё кароткае жыццё ён пабываў у Парыжы, Брусэлі, Антвэрпене, Берліне, Ляйпцыгу, Дрэздэне, Брэмене.

Менавіта для дзяцей барона фон Хёгеля былі напісаныя чароўныя казі Гаўфа, якія ўпершыню былі надрукаваныя ў “Альманаху казак студзеня 1826 году для сыноў і дачок заможных саслоўяў” (Märchen-Almanach auf das Jahr 1826 für Söhne und Töchter gebildeter Stände), куды ўвайшлі такія творы, як “Гісторыя пра Маленькага Мука” (Die Geschichte vom kleinen Muck), “Каліф-Бусел” (Die Geschichte vom Kalif Storch) і іншыя творы, што адразу сталі вельмі папулярнымі. У тым жа 1826 годзе Гаўф напісаў раман “Старонкі з мемуараў Сатаны” (Mitteilungen aus den Memoiren des Satan) і “Чалавек з месяца” (Der Mann im Mond). Першы з гэтых двух раманаў быў напісаны ў духу гофманаўскай фрагментарнай прозы, другі ўяўляў сабой пародыю на сентыментальныя навэлы Генрыха Клорэна. Клорэн у адказ на гэта абрынуўся на ўсю творчасць Гаўфа, чым вымусіў апошняга напісаць саркастычную навэлу “Спрэчная казань Г. Клорэна пра “Чалавека з месяца” (Controvers-Predigt über H. Clauren und den Mann im Mond), у якой ён выказаў свае погляды на творчасць Клорэна.

Натхнёны раманамі Вальтэра Скота, у тым жа 1826 годзе Гаўф напісаў гістарычны раман “Ліхтэнштэйн” (Lichtenstein), які стаў вельмі папулярным у Германіі, і асабліва ў Швабіі, бо апавядаў пра адзін з самых цікавых момантаў гісторыі гэтага рэгіёну. Таксама Гаўф напісаў некалькі вершаў, якія пасля зрабіліся ледзь не народнымі песнямі.

У студзені 1827 году Гаўф атрымаў пасаду рэдактара “Штутгарцкай ранішняй газеты” і ажаніўся са сваёй кузінай Луізай Гаўф, у якую быў закаханы з дзяцінства. Аднак шчасце яго было нядоўгім – 18 лістапада 1827 году ён памёр ад ліхаманкі.

Літаратурная спадчына Гаўфа складае тры альманахі казак, адзін з якіх быў выдадзены яго жонкай пасля смерці пісьменніка, некалькі раманаў і вершаў. У Байрсбране знаходзіцца “Музей казак Вільгельма Гаўфа” (Hauffs Märchenmuseum), а ля замка Ліхтэнштэйн ля Штутгарта ўсталяваны помнік пісьменніку.

Чытайце таксама

Хенрык Нордбрандт

Хенрык Нордбрандт

Дацкі пісьменнік, аўтар шэрагу зборнікаў вершаў, эсэ, раманаў, падарожных нататак. Лаўрэат прэміі Дацкай акадэміі (1980), літаратурнай прэміі Шведскай акадэміі (1990).

Фрыдрых Дзюрэнмат

Фрыдрых Дзюрэнмат

Швейцарскі пісьменнік, драматург і мастак, лаўрэат мноства прэміяў

Юльян Тувім

Юльян Тувім

Польскі паэт і перакладчык Юльян Тувім нарадзіўся ў горадзе Лодзь у польскай габрэйскай сям’і

Джэфры Чосэр

Джэфры Чосэр

1931