Польская аўтарка прозы і паэтка, спецыялізуецца на кароткіх гратэскна-сюррэалістычных апавяданнях з элементамі іроніі і чорнага гумару.
Нарадзілася ў 1962 годзе ў Познані, скончыла аддзяленне паланістыкі ў Пазнанскім універсітэце і арыенталістыкі ў Ягелонскім універсітэце ў Кракаве, вывучала мовы Тыбету і ўсходнія рэлігіі. У сярэдзіне 1980-х гг. эмігравала з Польшчы, цяпер жыве ў Гамбургу.
Герке — аўтарка такіх зборнікаў прозы, як “Фракталы. Крамы з прасцінамі” (Fractale. Sklepy prześcieradłowe, 1994), “Кніга паштэтаў” (Księga pasztetów, 1997), “Развітанні з плазмай” (Pożegnania plazmy, 1999), “47 наводмаш” (47 na odlew, 2002). За апошнюю кнігу пісьменніца была намінаваная на літаратурную прэмію Nike (2003). У 2005 годзе адно з апавяданняў Герке было ўключанае ў зборнік “Параненыя. Сем апавяданняў пра СНІД” (Trafieni. Siedem opowiadań o AIDS) — першую польскую анталогію, прысвечаную гэтай тэматыцы.
Творчасць Наташы Герке складана класіфікаваць і залічыць да пэўнай плыні ў літаратуры. Паводле прызнання самой аўтаркі, яна не адчувае даверу ні да словаў, ні да сюжэту. Ідэалам для сябе пісьменніца лічыць афабулярную прозу.
