Нарадзіўся 21 траўня 1968 году ў Гуменным ва Усходняй Славакіі. У 1986—1990 вывучаў журналістыку на філасофскім факультэце Універсітэта Яна Коменскага ў Браціславе. Быў рэдактарам штодзённікаў Smena, SME і Pravda, адначасова з гэтым працаваў выкладчыкам на факультэце журналістыкі УК. Памёр раптоўна ва ўзросце 30 гадоў 18 студзеня 1999.
У славацкай літаратуры Панкаўчын застаўся як празаік — аўтар кнігі для дзяцей “Мамант у лядоўні. Школьны вестэрн” (Mamut v chladničke. Školský western, 1992) і кніг для дарослых “Мабыць, я прыйшоў не проста так” (Asi som neprišiel len tak, 1992), “Маракеш” (Marakéš, 1994), “Тры жанчыны пад арэхам” (Tri ženy pod orechom, 1996), “Гэта будзе прыгожае пахаванне” (Bude to pekný pohreb, 1997), “Палярны матыль. Плошча 3х4” (Polárny motýľ. Priestor 3x4, 1997), “К-85. Гісторыя пра перарваную мурашыную сцежку” (K-85. Príbeh o prerušenej mravčej ceste, 1998), “Лінарэс” (Lináres, 1999).
Крытыка залічвае творчасць Вацлава Панкаўчына да постмадэрнізму. Рэальная аснова ягонай прозы цесна пераплятаецца з матывамі, пазычанымі з іншых літаратурных твораў, паэтыцы Панкаўчына ўласцівая цяга да абсурду, спецыфічны гумар, міфалагізм і казачнасць. Не выклікае сумневаў таксама ўплыў на пісьменніка літаратуры магічнага рэалізму. Панкаўчына параўноўваюць з Габрыэлем Гарсія Маркесам, Ярданам Радзічкавым, а таксама называюць Маркам Шагалам з Усходняй Славакіі.
