Нямецкі пісьменнік і складальнік зборнікаў народных казак. Нарадзіўся 24 лістапада 1801 году ў Ваймары, быў пазашлюбным сынам Ёганы Караліны Даратэі Бехштайн і французскага эмігранта Луі Дзюпантро. У 1810 яго ўсынавіў дзядзька, Ёган Матэўс Бехштайн. У 1821 годзе Людвіг скончыў гімназію, у 1829 вывучаў філасофію, гісторыю і літаратуру ў Ляйпцыгу, у 1830 — у Мюнхене. У 1833 годзе робіцца герцагскім бібліятэкарам у Майнінгене, у 1833 — дырэктарам герцагскай бібліятэкі, у 1840 атрымлівае чын прыдворнага радцы, у 1848 робіцца кіраўніком грамадскага хенебергскага архіва.
Людвіг Бехштайн пісаў паэтычныя (лірычныя і патрыятычныя) творы, гістарычныя навелы і раманы, аднак славу яму прынеслі складзеныя ім зборнікі нямецкіх народных казак: “Цюрынгскія народныя казкі” (Thüringische Volksmärchen, 1823), “Нямецкая кніга казак” (Deutsches Märchenbuch, 1940), “Кніга нямецкіх сагаў” (Deutsches Sagenbuch, 1853) і г.д.
Памёр 14 траўня 1860 годe ў Майнінгене.
