Ўолес Стывенс (Wallace Stevens)
1879 - 1955
Вядомасць да Стывенса прыйшла ў сярэдзіне 1910-х гадоў, калі вялікую падборку яго вершаў апублікаваў чыкагскі часопіс Poetry. На той час паэту было 35 гадоў, а яго першы паэтычны зборнік “Фісгармонія” (Harmonium) выйшаў у 1923 годзе. Цягам наступных трыццаці гадоў Стывенс выдаў зборнікі “Ідэі парадку” (Ideas of Order, 1936), “Мужчына з блакітнай гітарай” (The Man with the Blue Guitar, 1937), “Часткі свету” (Parts of a World, 1942), “Нататкі адносна найвышэйшай формы вымыслу” (Notes toward a Supreme Fiction, 1942), “Набліжэнне да лета” (Transport to Summer, 1947), “Збор вершаў” (Collected Poems, 1954), зборнік эсэ “Неабходны анёл” (The Necessary Angel, 1951), куды ўвайшлі крытычныя артыкулы Стывенса. У 1957 годзе выйшаў зборнік “Пасмяротнае” (Opus Posthumous), а ў 1972 – зборнік “Пальма на ўскрайку свядомасці (The Palm at the End of the Mind). Лісты Стывенса былі падрыхтаваныя і выдадзеныя ў 1966 годзе ягонай дачкой Холі.
Двойчы лаўрэат Нацыянальнай кніжнай прэміі і Пулітцэраўскай прэміі (1955).
Памёр у Хартфардзе 2 жніўня 1955 году.