Паэт і празаік, некаторыя свае вершы сам паклаў на музыку. Карыстаўся псеўданімам Чорны Джым (Black Jim). Уважаўся за пралетарскага паэта, хоць гэтай тэматыкай ягоныя творы не абмяжоўваліся.
Дан рос у неспрыяльных умовах у вёсцы Скатлёсберг у настаўніцкай сям’і, працаваў у школе. Вёска ляжала ў так званым Фінскім краі, на поўдні Даларны. Як і шмат хто ў гэтай мясцовасці, Дан працаваў рознарабочым, акрамя таго быў лесарубам і настаўнікам народнай школы. На жыццё не хапала. Сям’я задумалася аб эміграцыі ў Амерыку, куды “на разведку” накіраваўся 14-гадовы Дан. У лісце дадому ён паведаміў, што і там жыць будзе няпроста, і бацькі папрасілі яго вярнуцца.
У 1905 годзе сям’я пераязджае, але ў 1911–1915 гг. зноў жыве ў Скатлёсбергу. Дан піша шмат апавяданняў і вершаў у гэты час. У 1914–1915 гг. Дан вучыцца ў Брунсвікскай народнай школе і піша прозу, вершы і песні, якія ўжо амаль як стагоддзе чытаюць і спяваюць у шведскіх хацінах. Самыя вядомыя ягоныя песні – “Маёй сястры” і “Юнга Янсан”. Дан граў на губным гармоніку і скрыпцы.
Дан супрацоўнічаў з выданнем "Ny Tid" (“Новы Час”) у Гётэборгу ў 1917–1918 гг. Перакладаў на шведскую Р. Кіплінга і Ш. Бадлера.
Дан загінуў у пакоі №11 у стакгольмскім гатэлі Хэльман 16 верасня 1920 году, дзе ён спрабаваў уладкавацца на працу ў выданні “Сацыял-дэмакрат”. Персанал гатэлю труціў вошаў у пакоі і не праветрыў памяшканне. А трэцяй па абедзе гадзіне Андэрсана знайшлі мёртвым. Пахаваны ў Людвіцы.
