У 1893 годзе Бірбам пазнаёміўся з мастаком Ўільямам Ротэнстайнам, а той у сваю чаргу прывёў яго да Обры Бёрдслі і іншых сяброў літаратурных і мастацкіх колаў, блізкіх да выдавецтва “Бодлі Хэд”. У Оксфардзе Бірбам не выказваў асаблівай стараннасці ў навучанні, але стаў даволі вядомым дзякуючы сваім стасункам з рознымі вядомымі людзьмі. У той жа час ён пачаў дасылаць свае артыкулы і карыкатуры ў разнастайныя лонданскія выданні, якія з энтузіязмам прымаліся. У 1894 годзе ўзыходзячай зоркай ангельскай літаратуры ён скончыў Оксфард без аніякай навуковай ступені.
Актыўна друкаваўся ў “Жоўтай кнізе”, дзе адзін час Обры Бёрдслі быў рэдактарам. У 1896 годзе выйшаў зборнік яго эсэ “Творы Макса Бірбама” (The Works of Max Beerbohm). У 1897 годзе ён змяніў Бернарда Шоў на пасадзе тэатральнага крытыка “Saturday Review”, дзе прапрацаваў да 1910 году. У тым жа 1910 годзе Макс Бірбам ажаніўся і разам з жонкай з’ехаў у Італію. Там ён пражыў большую частку свайго жыцця, толькі на непрацяглы час наведваючыся ў Англію.
З 1935 году М. Бірбам вёў перадачы пра аўтамабілі, экіпажы і канцэртныя залі на BBC, пазней яны выйшлі асобнай кніжкай.
М. Бірбам у асноўным вядомы дзякуючы такім сваім творам, як “Калядная гірлянда” (цыкл пародыяў на літаратурныя стылі сучаснікаў), сатырычны раман пра жыццё Оксфарда “Зулейка Добсан”, зборнік навэлаў “Сямёра мужчын”, куды ўваходзіць “Энох Сомс”, а таксама сваімі шматлікімі карыкатурамі на сучаснікаў і мастацкімі ілюстрацыямі.
Памёр Макс Бірбам ва ўзросце 83 гадоў у Італіі. Яго прах захоўваецца ў саборы Святога Паўла ў Лондане.
