№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Чэшскія чытанні з “ПрайдзіСветам”: ад кранальнасці да брутальнасці

25 лютага 2010

Чэшскія чытанні з “ПрайдзіСветам”: ад кранальнасці да брутальнасці


Пачалася наша імпрэза пад назвай “Адам, Ева і брутальная лірыка” чытаннем вершаў Рыгора Барадуліна, 75-годдзе якога мы вырашылі адзначыць такім чынам. Беларускія арыгіналы гучалі ў выкананні Андрэя Хадановіча, а чэшскія пераклады Францішкі Сокалавай з кнігі “Жыць” чытаў дасведчаны багеміст Сяргей С.



Пасля беларуска-чэшскіх чытанняў пачаліся чытанні чэшска-беларускія. Балам правіў перакладчык (ура! нарэшце))). У дапамогу Сяргею Сматрычэнку беларускія і чэшскія тэксты чыталі Настасся Баярскіх і Марыя Пушкіна.



Усё пачалося з “Адама і Евы” Карэла Шыктанца . Марыя і Сяргей выдатна выканалі свае ролі. А “Ева” нават падзялілася яблыкам з прысутнымі ў слухацкай залі мужчынамі. Затым гучала лірычная паэзія ў прозе Францішка Галаса “Я вярнуся туды”. Лірызм настальгічны змяніўся лірызмам бітніцкім – загучалі верлібры Вацлава Граб’е. А завяршыў вечарыну Сяргей Сматрычэнка “брутальнай лірыкай” свайго сябра і самага, па яго словах, перакладанага чэшскага аўтара апошніх гадоў – Яхіма Топала.



У перапынках паміж чытаннем, як і мусіць быць у высокаінтэлектуальных колах, ішла гульня і змаганне за падарункі ад кампаніі “Будзьма беларусамі!” А пытанні для конкурсаў, варта адзначыць, былі не з простых. Вы ведаеце, колькі літараў у чэшскім алфавіце? (Сам Сяргей іх лічыў перад прысутнымі на пальцах!). А хто з беларускіх літаратараў браў удзел у фестывалі беларускай культуры ў Брне? А хто з чэшскіх аўтараў прадстаўлены на электронных старонках “ПрайдзіСвета”?



Але публіка была адукаваная і хоць часам з цяжкасцямі, а часам старым правераным спосабам – “пальцам у неба” – такі агучвала правільныя адказы. Было весела (прынамсі некаторым).



Пасля імпрэзы наведнікі чытанняў (рада “ПрайдзіСвета” ўсё ніяк не вызначыцца: яны клубныя ці салонныя) разыходзіцца асабліва не спяшаліся. Людзі дзяліліся ўражаннямі ад пабачанага і пачутага і з перакладчыкам, і з іншымі наведнікамі імпрэзы. А некаторыя кінуліся разглядаць процьму беларускіх і не толькі кніжак, якімі поўніліся паліцы кнігарні галерэі “Ў”.

Як мне падаецца, імпрэза ўдалася. А што думаеце на гэты конт вы? Дзяліцеся ўражаннямі.

Фота Анкі Упала.

Таксама пра падзею: svaboda.org і budzma.org

Чытайце таксама

988