№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Рэцэнзіі

Эфект Пігмаліёна
Справа Роджэра Кейсмента

Ганна Янкута: "Справа Роджэра Кейсмента"

Як каталіцкай Ірландыі ставіцца да свайго героя, калі ён гомасэксуал і аўтар эратычнага дзённіка, вядома пад назвай "Чорныя сшыткі"? І самая вялікая інтрыга, пра якую напярэдадні выдання кнігі Марыё Варгаса Льёсы "Сон кельта" (El sueño del celta) напісаў нават "Guardian": якой пазіцыі ў дачыненні да… Чытаць цалкам

Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу
Гісторыя аднаго сына
Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ

Дар'я Трайдэн: "Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ"

Гомасэксуальнасць асэнсоўваецца пісьменнікам як Божы падарунак, як патаемная асалода, адкрытая для Рэвэ самім Госпадам. Захапленне мужчынамі ў яго і цялеснае, і ўзнёсла-паэтычнае, думкі пра Бога — таксама. Чытаць цалкам

Селядцы і мерэнгі, або Кніга пра шафу Сары Берман

Аляксандра Макавік: "Селядцы і мерэнгі, або Кніга пра шафу Сары Берман"

30 кастрычніка ў амерыканскім выдавецтве HarperCollins выйшла ў свет кніга нью-ёркскіх мастакоў Майры і Алекса Калманаў. Летась у музеі "Метраполітэн" яны прэзентавалі арыгінальную выставу: гардэроб іх маці і бабулі з усім яго змесцівам і ў тым бездакорным парадку, якога тая пільнавалася. Кашулі, бялізна,… Чытаць цалкам

Вульф Сосенскі — культурны дзеяч з мястэчка Даўгінава
Крыжовы паход дзяцей №***
Філасофія для чайнікаў ад Юстэйна Гордэра
Успаміны пра электрычнасць

Альгерд Бахарэвіч: "Успаміны пра электрычнасць"

Прачнуўшыся пасярод ночы, ён адразу ж хапаў паперу і аловак, якія заўжды ляжалі напагатове каля ложка, — і запаўняў радкамі нябачныя аркушы. Так і не запаліўшы святла, ён працаваў над рукапісам некалькі гадзін, а потым зноў засынаў. Чытаць цалкам