Кніга, якая атрымала назву “Джозэф Антон”, прысвечаная жыццю пісьменніка пасля выхаду яго кнігі “Сатанінскія вершы”. Раман палічылі абразлівым для ісламу, і праз год пасля яго выхаду іранскі аятала Хамэйні выдаў фетву, у якой заклікаў забіць Рушдзі, назваўшы гэта “богаўгоднай справай”.

Назва кнігі — псеўданім, які Салман Рушдзі выкарыстаў, хаваючыся ад тых, хто жадаў выканаць волю аяталы. Аўтабіяграфія напісаная ад трэцяй асобы. Дзевяць гадоў пасля выдання фетвы пісьменнік знаходзіўся пад абаронай лонданскай паліцыі і жыў на канспірацыйных кватэрах, якія быў вымушаны часта мяняць. Імя Джозэф Антон было абранае Рушдзі ў гонар двух яго любімых пісьменнікаў — Джозэфа Конрада і Антона Чэхава.

У кнізе, у прыватнасці, расказваецца, як былі забітыя перакладчыкі “Сатанінскіх вершаў” на японскую і італьянскую мовы. Акрамя таго Рушдзі дзеліцца ўспамінамі пра сваіх ахоўнікаў са Скотланд-Ярда.

У 1998 годзе Іран запэўніў брытанскі ўрад, што не будзе спрабаваць прывесці ў выкананне заклік, які змяшчаецца ў фетве аяталы Хамэйні. Пасля гэтага з Рушдзі была знятая ахова, і ён пераехаў у Нью-Ёрк. Аднак ісламскія рэлігійныя арганізацыі прызначылі за галаву пісьменніка ўзнагароду. Сума некалькі разоў павышалася, і пасля чарговага павышэння 16 верасня 2012 дасягнула 3,3 мільёна даляраў.