Франц Кафка, які пісаў па-нямецку і жыў у Празе, пакінуў свае неапублікаваныя творы сябру Максу Броду з просьбай спаліць іх пасля яго смерці. Аднак Макс Брод не выканаў распараджэння, апублікаваў некаторыя творы і перавёз рукапісы Кафкі ў Палестыну, куды эміграваў у 1939 годзе.

Пазней гэтыя рукапісы перайшлі сакратарцы Макса Брода, а затым яе дочкам, якія звярнуліся ў суд з патрабаваннем прызнаць права іх уласнасці на іх.

Суд у Тэль-Авіве пастанавіў, што рукапісы не могуць лічыцца дарам і павінныя быць перададзеныя ў дзяржаўны архіў.