Шарп атрымаў літаратурную славу як сатырык. Найбольш вядомая яго пенталогія пра ўніверсітэцкага выкладчыка Генры Ўілта (“Ўілт”, 1976; “Ўілт непрадказальны”, 1979; “Зорны час Ўілта”, 1984; “Ўілт невядома дзе”, 2004; “Спадчына Ўілта”, 2010), якая сатыра на брытанскую сістэму адукацыі. Першы раман з серыі быў экранізаваны ў 1989 годзе.

На экран пераносіліся і іншыя творы Шарпа: “Блот у дапамогу” стаў 6-серыйным серыялам з Дэвідам Сушэ ў галоўнай ролі, а “Новы расклад у Покерхаўсе” — 4-серыйным тэлефільмам.

З 1951 па 1961 Шарп знаходзіўся ў ПАР: спачатку служыў там у марской пяхоце, а потым застаўся, пакуль не быў дэпартаваны. Гэты досвед адбіўся ў двух яго першых раманах, у тым ліку ў перакладзенай на рускую “Абразе маральнасці”. Аб'ектам сатыры ў кнізе выступае апартэід.