Ларыса Геніюш (у дзявоцтве Міклашэвіч) нарадзілася 9 жніўня 1910 года ў сядзібе Жлобаўцы (цяпер Ваўкавыскі раён Гродзенскай вобласці). У 1935 годзе выйшла замуж за студэнта Карлаўскага універсітэта Янку Геніюша і ў 1937 годзе паехала да яго на жыхарства ў Прагу. У 1947 годзе атрымала чэхаславацкае грамадзянства. У 1948 годзе па загадзе з Масквы была разам з мужам арыштавана ў чэшскім горадзе Вімперк і дэпартавана ў СССР. Ларысу Геніюш прыгаварылі да 25 гадоў пазбаўлення волі, пакаранне яна адбывала ў Комі АССР.

У 1956 году Геніюшы былі вызвалены і вярнуліся на радзіму мужа, у Зэльву, дзе паэтэса жыла да сваёй смерці ў 1983 годзе. Пры жыцці выйшлі кнігі "Невадам з Нёмана" (1967) і "На чабары настоена" (1982), пасля смерці — "Белы сон" (1990), "Споведзь" (1993), "Выбраныя творы" (2000) і "Каб вы ведалі" (2005). Паводле аповесці "Споведзь" на кінастудыі "Беларусьфільм" зняты мастацкі фільм "Птушкі без гнёздаў" (рэжысёр Віталь Дудзін).

З нагоды 100-годдзя з дня нараджэння Ларысы Геніюш 7 жніўня ў Зэльве прайшлі афіцыйныя і нефармальныя мерапрыемствы. Афіцыйныя праводзіліся ў мясцовым Доме культуры, куды прадстаўнікоў альтэрнатыўнага Саюза беларускіх пісьменнікаў на чале з Някляевым не пусцілі. У выніку прэзентаваць двухтомнік твораў Геніюш ім давялося на ступеньках Дома культуры.

Двухтомнік выйшаў накладам 400 асобнікаў у мінскім выдавецтве "Лімарыюс". У першы том увайшлі вершы і паэмы: выбранае з прыжыццёвых кніг і публікацый у маладаступнай перыёдыцы, прычым 74 вершы друкуюцца ўпершыню. У другі том уключана мемуарная проза: "Споведзь" і "Сто ранаў у сэрца". Асобны раздзел кнігі склалі лісты, большасць якіх публікуецца ўпершыню.

Прадстаўнікі беларускай інтэлігенцыі таксама наведалі магілу пісьменніцы і дом, дзе яна жыла. Напярэдадні на сцяне будынка была ўстаноўлена памятная дошка, аднак супрацоўнікі міліцыі яе знялі, заявіўшы, што дошка знаходзіцца там незаконна.