Першым надрукаваным раманам Жузэ Сарамагу стаў раман “Успаміны пра манастыр”, які выйшаў у 1982 годзе. У 1988 годзе з’явіўся пераклад гэтага твора на ангельскую, які прынёс сусветную славу партугальскаму раманісту. І толькі ў 1989 годзе тое самае партугальскае выдавецтва, знайшоўшы рукапіс “Claraboya” пры пераездзе, звярнулася да Сарамагу з прапановай надрукаваць яго раман. Пісьменнік гэтую прапанову адхіліў.

Па словах удавы пісьменніка Пілар дэль Рыё, Сарамагу моцна перажываў той выпадак: “Ён адчуваў, што калі нехта дае табе плён сваёй працы, то найменшае, што ты можаш зрабіць, — гэта адказаць”. Прыгнечаны маўчаннем рэдакцыі, Сарамагу не займаўся пісьменніцтвам амаль дваццаць гадоў, прысвяціўшы сябе журналістыцы.

Ён не хацеў бачыць гэтую кнігу надрукаванай пры жыцці, аднак не забараніў сям’і выдаць яе пасля сваёй смерці.

Раман “Claraboya”, які апавядае пра жыццё насельнікаў аднаго дома ў Лісабоне, выйшаў у Партугаліі, Гішпаніі і Лацінскай Амерыцы.