Мясцовыя ўлады наважыліся на закрыццё ўстановы з дзвюх прычынаў: па-першае, у бібліятэкі амаль не засталося чытачоў, па-другое, яе ўтрыманне задорага абыходзілася бюджэту раёна.

Бібліятэка была адкрытая на 60-годдзе знаходжання ва ўладзе каралевы Вікторыі, а закрываецца ў год такога ж юбілею яе ўнучкі — каралевы Елізаветы II.

Частка мясцовых жыхароў арганізавала кампанію ў падтрымку бібліятэкі. Яны выступаюць супраць яе закрыцця і спрабуюць сабраць сродкі на працяг працы ўстановы.

Рада прыняла рашэнне пакуль не вывозіць кнігі са сховішчаў. Паводле дамовы стогадовай даўніны, Оксфардскі ўніверсітэт перадаў будынак бібліятэкі ў распараджэнне мясцовай улады толькі для выкарыстання менавіта ў гэтай якасці. Калі бібліятэку закрыюць, будынак аўтаматычна пяройдзе на баланс універсітэта.

Актывісты, якія выступаюць супраць закрыцця бібліятэкі, хочуць дамовіцца з універсітэтам пра працяг выкарыстання будынка ў ранейшай якасці. Аднак распарадчыкамі фондаў яны хочуць зрабіць не прадстаўнікоў мясцовых уладаў, а кагосьці з добраахвотнікаў.