№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 11 студзеня

  • 1771

    Памёр Жан-Батыст дэ Буае, маркіз д’Аржан (фр. Jean-Baptiste de Boyer, Marquis d'Argens, нар. 24 чэрвеня 1704), французскі пісьменнік і філосаф эпохі Асветніцтва. Апроч заняткаў філасофіяй і літаратурай вывучаў юрыспрудэнцыю, ведаў шмат моваў, у тым ліку старажытнагрэцкую і іўрыт, займаўся хіміяй, анатоміяй і жывапісам. Сваім галоўным творам д’Аржан лічыў трактат “Філасофія здаровага сэнсу” (Philosophie du bon sens, 1755), які вытрымаў 15 перавыданняў і быў перакладзены на ангельскую, нямецкую і нідэрландскую мовы (многія антыклерыкальныя творы д’Аржана былі забароненыя ў Францыі і друкаваліся ў Гаазе). “Лісты” д’Аржана, натхнёныя “Персідскімі лістамі” Мантэск’ё, рабіліся ўзорамі для пераймання для пазнейшых аўтараў. “Кітайскія лісты” сталі адной з галоўных крыніцаў рамана Олівера Голдсміта “Грамадзянін свету”. І. Крылоў у “Пошце Духаў” пазычае з “Кабалістычных лістоў” д’Аржана цэлыя старонкі.

  • 1910

    Нарадзіўся Нікас Кавадыяс (грэцк. Νίκος Καββαδίας, памёр 10 лютага 1975), грэцкі паэт і празаік, які, праслужыўшы ўсё жыццё радыстам на гандлёвых караблях, апісваў свае прыгоды ў апавяданнях і вершах. Адзін з самых папулярных на сённяшні час грэцкіх пісьменнікаў.

  • 1911

    Нарадзіўся Освалд дэ Андрадэ (парт. José Oswald de Sousa de Andrade, памёр 22 кастрычніка 1954), бразільскі пісьменнік, тэарэтык культуры, адзін з лідараў бразільскага мадэрнізму. Аўтар знакамітага “Канібальскага маніфесту” (Manifesto Antropófago, 1928), у якім бразільская культура акрэсліваецца як “канібальская” ў дачыненні да астатніх культураў. “Канібалізм” бразільскай культуры разглядаецца Андрадэ як спосаб сцвердзіць сябе ва ўмовах посткаланіяльнага дамінавання культуры еўрапейскай і ілюструецца знакамітым радком “Tupi or not Tupi: that is the question” (тупі, альбо тупінамба, – этнічная супольнасць бразільскіх індзейцаў, якія практыкавалі канібалізм, бо лічылі, што разам з мясам ворага атрымліваюць ягоную сілу): абыгрываючы шэкспіраўскую цытату, радок адначасова “есць” Шэкспіра.

  • 1928

    Памёр Томас Гардзі (анг. Thomas Hardy, нар. 2 ліпеня 1840), ангельскі раманіст і паэт. Скандальную вядомасць і непрыязнасць віктарыянскага грамадства яму прынеслі раманы “Тэс з роду д’Эрбервіляў” (Tess of the d'Urbervilles, 1891) і “Джуд Незаўважны” (Jude the Obscure, 1895). Пасля выхаду апошняга раманаў больш не пісаў. Быў жанаты двойчы, другім шлюбам – з дзіцячай пісьменніцай Флорэнс Дагдэйл. Яны ажаніліся ў 1914 годзе, калі Гардзі было 74, а Флорэнс – 35. Пахаваны Гардзі ў Вестмінстэрскім абацтве, а ягонае сэрца – у магіле першай жонкі Эмы.