№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 29 лютага

  • 1904

    Нарадзіўся Хэльмэр Грундстрэм (шведск. Helmer Grundström, памёр 29 траўня 1986), шведскі пралетарскі празаік і паэт, аўтар раманаў і зборнікаў вершаў і навелаў, у тым ліку празаічнага зборніка “Драўлянае сэрца” (Trähjärtat, 1952). Першай сярод яго найбольш значных кніг лічыцца паэтычны зборнік “Гэта мой край” (Detta är mitt land), выдадзены ў 1939 годзе. Паэзія Грундстрэма балансуе на мяжы традыцыяналізму і мадэрнізму. Рытмічнасць яго вершаў паспрыяла таму, што многія з іх пакладзеныя на музыку.

  • 1940

    Памёр Эдвард Фрэдэрык Бэнсан (анг. Edward Frederic Benson, нар. 24 ліпеня 1867), ангельскі празаік, біёграф, мемуарыст, спартовец (прадстаўляў Англію на міжнародных спаборніцтвах па фігурным катанні). Першую кнігу апублікаваў яшчэ студэнтам. У наш час яго ведаюць найбольш па серыі гумарыстычных раманаў “Мап і Люсія” (Mapp and Lucia) пра жыццё прадстаўнікоў буйной буржуазіі ў 20-30-х гадах ХХ стагоддзя. Акрамя гумарыстычнай прозы Бэнсан пісаў гісторыі пра прывідаў. За дзесяць дзён да сваёй смерці Бэнсан адправіў свайму выдаўцу рукапіс аўтабіяграфіі пад назвай “Апошняя рэдакцыя” (Final Edition). Памёр ад раку. Г. Ф. Лаўкрафт высока ацэньваў творчасць Бэнсана ў сваёй працы “Звышнатуральная вусціш у літаратуры”, асабліва адзначыўшы яго апавяданне “Чалавек, што зайшоў занадта далёка” (The Man Who Went Too Far).