№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 29 жніўня

  • 1523

    Памёр Ульрых фон Гутэн (ням. Ulrich von Hutten, нар. 21 красавіка 1488), нямецкі рыцар-гуманіст, адзін з галоўных аўтараў “Лістоў цёмных людзей”. У 1509 годзе выдаў сваю першую працу “Нема”, а ў 1511 годзе — трактат пра вершаскладанне De Arte Versificandi, які зрабіўся вядомым як ва ўсёй Германіі, так і за яе межамі. У 1514 годзе быў запрошаны да двара майнскага арцыбіскупа Альбрэхта, дзе пазнаёміўся з Эразмам Ратэрдамскім. “Лісты цёмных людзей” (выходзілі ў дзвюх частках, 1515 і 1517), напісаныя групай гуманістаў, змяшчалі сатыру супраць кліру і схаластыкі — пародыю на ліставанне разумова і маральна ўбогіх манахаў і тэолагаў. Выказванне Гутэна “Вее паветрам свабоды” зрабілася дэвізам Стэнфардскага ўніверсітэта.

  • 1862

    Нарадзіўся Марыс Метэрлінк (фр. Maurice (Mooris) Polydore Marie Bernard Maeterlinck, памёр 6 траўня 1949), бельгійскі франкамоўны паэт, драматург і філосаф. Аўтар філасофскай п'есы-прыпавесці “Сіняя птушка” (L’Oiseau bleu, 1908). Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры 1911 году “за шматбаковую літаратурную дзейнасць, і асабліва за драматычныя творы, якія вылучаюцца багаццем уяўлення і паэтычнай фантазіяй”.

  • 1938

    Памёр Фрыдзеш Карынці (венг. Karinthy Frigyes, нар. 25 чэрвеня 1887), венгерскі празаік, драматург, паэт, перакладчык Дж. Свіфта і А. Мілна. У апавяданні “Ланцугі” (Láncszemek, 1929) упершыню сфармуляваў знакамітую псіхалагічную канцэпцыю “шасці ўзроўняў раздзялення”. Напісаў працяг прыгодаў Гулівера — “Вандроўка ў Фа-рэ-мі-до” (Utazás Faremidóba, 1915, у якой Гулівер ратуецца ад Першай сусветнай вайны) і сатырычную “Капіларыю” (Capillária, 1921). Аўтар рамана-гратэску “Паведамленне з выраю” (Mennyei riport, 1937), сатырычна-фантастычнага рамана “Вандроўка вакол уласнага чэрапа” (Utazás a koponyám körül, 1937), некалькіх вершаваных зборнікаў, сатырычных апавяданняў.

  • 1961

    Памёр Грыгорый Цюцюннік (укр. Григорій Тютюнник, нар. 23 красавіка 1920), украінскі паэт і празаік. Малодшы брат Цюцюнніка, таксама пісьменнік, вядомы як Грыгор Цюцюннік, але напраўду браты насілі аднолькавае імя — Грыгорый. Старэйшага хацелі назваць Георгіем, аднак дзед, які мусіў запісаць хлопчыка, па дарозе ў сельсавет, добра выпіў і пераблытаў імёны. Праўда адкрылася толькі праз пятнаццаць гадоў, калі ў бацькі ў новай сям’і ўжо рос другі сын — таксама Грыгорый. Каб пазбегнуць блытаніны, малодшага пачалі называць Грыгорам. Грыгорый Цюцюннік — аўтар зборніка апавяданняў “Зорныя межы” (1950), аповесці “Сонца хмаркай не заслоніцца” (1957), раман “Вір” (за які пісьменнік быў пасмяротна ўзнагароджаны Нацыянальнай прэміяй імя Шаўчэнкі) і пасмяротны зборнік вершаў ваеннага часу “Жураўліныя ключы” (1963).