№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 26 верасня

  • 1501

    Памёр Джорэ Држыч (харв. Džore Držić, іт. Giorgio Darsa, нар. 6 лютага 1461), харвацкі паэт і драматург, адзін з “бацькаў” харвацкай літаратуры, прадстаўнік Далмацінскага Рэнесансу. У 1487 годзе зрабіўся святаром. Лічыўся адным з найлепшых прамоўцаў свайго часу. Эклога Држыча Radmio і Ljubmir зрабілася першай харвацкай п’есай на свецкую тэму і пачала новы этап развіцця харвацкага тэатра. Петраркісцкая паэзія Држыча, асабліва зборнік “Любоўныя вершы” (Pjesni ljuvene) была вельмі папулярная сярод яго суайчыннікаў.

  • 1805

    Нарадзіўся Дзмітрый Веневіцінаў (руск. Дмитрий Веневитинов, памёр 27 сакавіка 1827), рускі паэт рамантычнага кірунку, перакладчык і філосаф. Будучы паэт атрымаў класічную адукацыю, вывучыў французскую, нямецкую, лаціну і грэцкую мовы. Разам з князем Ул. Адоеўскім заставаў таемную філасофскую “Суполку любамудрыя”, напісаў каля 50 вершаў. Памёр, не дажыўшы да 22 гадоў. На пахаванні паэта прысутнічалі А. Пушкін і А. Міцкевіч.

  • 1888

    Нарадзіўся Томас Стэрнз Эліят (анг. Thomas Stearns Eliot, памёр 4 студзеня 1965), англа-амерыканскі паэт, драматург, літаратурны крытык. Самы знакаміты яго твор — паэма “Бясплодная зямля” (1922), цэнтральная тэма творчасці паэта — крызіс духу. У 1948 годзе Т. С. Эліят атрымаў Нобелеўскую прэмію па літаратуры. В. Валынскі пераклаў на беларускую мову паэму Эліята “Пустыя людзі”, А. Разанаў — паэму “Попельная серада”.

  • 1978

    Памёр Ян Парандоўскі (польск. Jan Parandowski, нар. 11 траўня 1895), польскі пісьменнік і гісторык культуры, прафесар Люблінскага каталіцкага ўніверсітэта. Парандоўскі напісаў шэраг працаў па літаратуры: “Алхімія слова” (Alchemia słowa, 1951), “Петрарка” (Petrarka, 1956), некалькі кніг пра антычнасць. Пераклаў на польскую мову кнігі Юлія Цэзара “Пра грамадзянскую вайну”, “Дафніса і Хлою” Лонга, “Адысею” Гамэра.

  • 1990

    Памёр Альберта Маравія (іт. Alberto Moravia, нар. 28 лістапада 1907), італьянскі пісьменнік і журналіст. Сапраўднае прозвішча пісьменніка было Пінкерле, а ўзяты пазней псеўданім Маравія — гэта прозвішча яго бабулі-габрэйкі па бацькавай лініі. Першы раман пісьменніка “Раўнадушныя” (Gli indifferenti, 1929) лічыцца адным з самых яркіх твораў сусветнай літаратуры ХХ ст. “Рымскія апавяданні” на беларускую мову пераклаў Валеры Буйвал, раман “Пагарда” — І. Пташнікаў.

  • 1993

    Памерла Ніна Берберава (руск. Нина Берберова, нар. 8 жніўня 1901), руская паэтка, аўтарка ўспамінаў, жонка Уладзіслава Хадасевіча. Аўтарка кніг “Жалезная жанчына” (“Железная женщина”, 1981), “Курсіў мой” (“Курсив мой”, 1969 — па-ангельску, 1972 — па-руску). Імем Берберавай названая плошча (фр. place Nina Berberova) у французскім горадзе Арль, на якой знаходзіцца выдавецтва Actes Sud, пастаянным аўтарам якога яна была.