№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 1 кастрычніка

  • 1684

    Памёр П'ер Карнэль (фр. Pierre Corneille, нар. 6 чэрвеня 1606), французскі драматург, “бацька французскай трагедыі”. Сябра Французскай акадэміі. Аўтар п'есаў “Сід” (Le Cid, 1636), “Ілгун” (Le Menteur, 1644), “Псіхея” (Psyché, 1671) і інш.

  • 1791

    Нарадзіўся Сяргей Аксакаў (руск. Сергей Аксаков, памёр 12 траўня 1859), рускі пісьменнік, дзяржаўны чыноўнік, літаратурны і тэатральны крытык, лепідаптэролаг. Бацька рускіх пісьменнікаў і грамадскіх дзеячаў: Канстанціна, Івана і Веры Аксакавых. Маскоўскі цэнзар, сябра М. Гогаля. Найбольш вядомыя яго літаратурныя творы — мемуары “Сячмейная хроніка” і “Нататкі пра рыбалку і паляванне”.

  • 1842

    Нарадзіўся Шарль Кро (фр. Charles Cros, памёр 9 жніўня 1888), французскі пісьменнік і вынаходнік, адзін з “выклятых паэтаў”. З дзяцінства спрабаваў сябе ў розных галінах ведаў — вывучаў старажытныя мовы, браў урокі музыкі і малявання, потым узяўся за медыцыну і тэалогію, але неўзабаве навучанне яму надакучыла, і ён з галавой занурыўся ў багемнае жыццё. Пазней, захапіўшыся навукай, шмат часу аддае працы над каляровай фатаграфіяй, у выніку чаго яму ўдалося стварыць першы фанограф, прычым яшчэ да яго афіцыйнага яго вынаходжання Эдысанам. У 1867 годзе Кро на Сусветнай выставе ў Парыжы дэманструе аўтаматычны тэлеграф. У тым жа годзе ён падае заяўку на вынаходніцтва прылады “для запісу і прайгравання ў колеры формаў і рухаў”. У 27 гадоў Кро апублікаваў працу “Агульнае рашэнне праблем каляровай фатаграфіі” (Solution générale du problème de la photographie des couleurs), а таксама “Агляд магчымых сувязяў з планетамі”. Займаўся таксама праблемамі слыхавога ўспрыняцця, вынікам чаго стала праца “Прынцыпы мазгавога механізму”. Адзіны прыжыццёвы зборнік літаратурных твораў Кро — паэтычная кніга “Сандалавы куфэрак” (Le Coffret de santal, выйшла двума выданнямі ў 1873 і 1879). Зборнік “Каралі з кіпцяў” выйшаў у свет праз два дзясяткі гадоў пасля смерці аўтара. Многія вершы Кро пакладзеныя на музыку.

  • 1912

    Нарадзіўся Леў Гумілёў (руск. Лев Гумилёв, памёр 15 чэрвеня 1992), рускі навуковец, заснавальнік пасіянарнай тэорыі этнагенезу, паэт, перакладчык. Сын Мікалая Гумілёва і Ганны Ахматавай.

  • 1979

    Памёр Мікалай Глазкоў (руск. Николай Глазков, нар. 30 студзеня 1919), рускі паэт і перакладчык. Вершы пісаў з 1932 году. З 1938 вучыўся на філалагічным факультэце Маскоўскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута. У 1939 разам з Юльянам Долгіным заснаваў неафутурыстычны літаратурны рух “небывалізм” і выпусціў два машынапісныя альманахм, за што ў 1940 годзе быў выключаны з інстытута. Нягледзячы на прызнанне таленту Глазкова ў прафесійным асяроддзі, вершы яго доўгі час не публікаваліся з прычыны поўнай неадпаведнасці рэдактарскім патрабаванням, і пачынаючы з 1940-х, ён выпускаў самаробныя зборнікі, ставячы на іх слова “самсебяиздат”. “Хіхімара” рускай паэзіі, Глазкоў у пародыі на “Крумкача” Э. По напісаў: “Я спросил: “Какие в Чили // Существуют города?” // Он ответил: “Никогда” // И его разоблачили”. Адна з самых вядомых цытатаў з Глазкова — “Мне говорят, что “Окна ТАСС” // Моих стихов полезнее. // Полезен также унитаз, // Но это не поэзия”.