№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 12 кастрычніка

  • 1863

    Памёр Андрэй Мурэшану (рум. Andrei Mureșianu, нар. 16 лістапада 1816), румынскі паэт, публіцыст і перакладчык, трансільванскі рэвалюцыянер. Верш Мурэшану “Абудзіся, румын!” (Deşteaptă-te, române!) зрабіўся ў 1989 годзе нацыянальным гімнам Румыніі, да гэтага здабыўшы славу “румынскай Марсэльезы”.

  • 1896

    Нарадзіўся Эўджэніё Мантале (іт. Eugenio Montale, памёр 12 верасня 1981), італьянскі паэт, празаік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1975). Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне. У 1920-х працаваў у Фларэнтыйскім выдавецтве, у бібліятэцы. У 1938 пасля адмовы ўступіць у фашысцкую партыю быў звольнены. У 1943 яго вершы былі нелегальна вывезеныя за мяжу і апублікаваныя ў Швейцарыі. Пасля вайны пераехаў у Мілан, супрацоўнічаў з газетай “Кар’ере дэла Сэра” як літаратурны і музычны крытык.

  • 1924

    Памёр Анатоль Франс (фр. Anatole France, сапр. Жак Анатоль Франсуа Тыбо; нар. 16 красавіка 1844), французскі пісьменнік, літаратурны крытык, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1921). Друкавацца пачаў даволі позна — першы зборнік навелаў быў выдадзены, калі яму было 35 гадоў. Першы шырокавядомы раман Франса — сатыра “Злачынства Сільвестра Банара” (Le Crime de Sylvestre Bonnard, 1881). Сярод іншых вядомых твораў — аповесць “Таіс” (Thaïs, 1890), раманы “Чырвоная лілея” (Lys Rouge, 1894), “Сад Эпікура” (Le Jardin d’Épicure, 1895), гістарычная дылогія “Жыццё Жанны д’Арк” (Vie de Jeanne d’Arc, 1908), пародыя на французскую гісторыю “Востраў пінгвінаў” (L’Île des Pingouins, 1908) і інш. На беларускую мову апавяданне Франса “Дачка Ліліт” пераклала Вераніка Мазуркевіч.

  • 1970

    Памёр Мустафа Заідзі (урду مصطفیٰ زیدی, нар. 16 кастрычніка 1930), адзін з самых вядомых паэтаў ХХ ст., што пісалі на мове урду. Сваю першую кнігу, “Ланцугі/Святло” (Zangeerein/Roshni) выдаў пад псеўданімам “Меч Алахабада” (Tegh Allahabadi) у 1949 годзе ва ўзросце 19 гадоў. Памёр у сваёй кватэры пры загадкавых абставінах, хутчэй за ўсё ўчыніўшы самагубства.

  • 1991

    Памёр Аркадзь Стругацкі (руск. Аркадий Стругацкий, нар. 28 жніўня 1925), рускі пісьменнік, сцэнарыст, перакладчык, які ў суаўтарстве з братам Барысам напісаў некалькі дзясяткаў твораў, што лічацца класікай сучаснай навуковай і сацыяльнай фантастыкі. Пераклаў з японскай мовы шэраг твораў Акутагавы, Абэ Коба, Нацумэ Сасэкі, Нома Хіросі, Сант’ютэя Энцё, сярэднявечны раман “Казанне пра Ёсіцунэ”. Сумесна братамі Стругацкімі пад псеўданімамі С. Беражкоў, С. Віцін, С. Пабедзін былі перакладзеныя з ангельскай раманы А. Нортана, Х. Клемента, Дж. Ўіндэма.