№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 4 лістапада

  • 1794

    Памёр Якуб Ясіньскі (польск. Jakub Jasiński, нар. 24 ліпеня 1759), ваенны і палітычны дзеяч Рэчы Паспалітай, паэт, кіраўнік паўстання 1794 году на абшарах ВКЛ. Яму належаць іраікамічная паэма “Спрэчкі” (1788—1792), паэма “Цянця”. Верш Ясіньскага “Пра сталасць: да польскіх выгнаннікаў” быў асобна выдадзены ў Гародні ў 1793 годзе. Пісаў паэмы сатырычнага і казачнага характару. Некаторыя рамантычныя песні Ясіньскага ў свой час карысталіся вялікай папулярнасцю. Творы Ясіньскага былі выдадзеныя ў 1869 годзе ў Варшаве.

  • 1887

    Нарадзіўся Цішка Гартны (сапр. Зміцер Жылуновіч, памёр 11 красавіка 1937), беларускі пісьменнік, грамадскі і дзяржаўны дзеяч, удзельнік рэвалюцыі 1905—1907. Аўтар раманаў “Сокі цаліны” і “Перагуды”, п’есаў, зборнікаў апавяданняў, артыкулаў па гісторыі рэвалюцыйнага руху ў Беларусі. Выключаны з ВКП(б) 16 студзеня 1931 з фармулёўкай “за сувязь з <…> нацдэмаўскімі і фашысцкімі элементамі”. Арыштаваны 15 лістапада 1936, 7 красавіка 1937 пераведзены ў Магілёўскую псіхіятрычную лякарню, дзе і памёр (паводле афіцыйнай версіі, ад гангрэны лёгкіх; паводле іншых звестак, скончыў жыццё самагубствам).

  • 1918

    Загінуў Ўілфрэд Оўэн (анг. Wilfred Edward Salter Owen, нар. 18 сакавіка 1893), ангельскі паэт, чыя творчасць у многім паўплывала на паэзію 1930-х. Асноўная тэма яго творчасці — жах і нікчэмнасць вайны. Вядомасць прыйшла да яго толькі пасля смерці. Пры жыцці паэта былі надрукаваныя ўсяго 4 ягоныя вершы; першы яго зборнік выйшаў у 1920-м.

  • 1969

    Аляксандр Салжаніцын выключаны з Саюза пісьменнікаў СССР.

  • 2003

    Памерла Ракел дэ Кейрос (парт. Rachel de Queiroz, нар. 17 лістапада 2003), бразільская пісьменніца, перакладчыца, журналістка, драматург. Першая жанчына, якая была прынятая ў Бразільскую акадэмію літаратуры, а таксама першая жанчына, якой была ўручаная прэмія Камоэнша (1993). Зрабілася вядомай у дваццаць гадоў, надрукаваўшы раман “Пятнаццаць” (O Quinze, 1930). Перакладала на партугальскую творы Дж. Остын, Э. Бронтэ, Дж. Галсуорсі, Д. Дзюмар’е, А. Кроніна, А. Крысці, Э. Рэмарка, А. дэ Бальзака, Т. Гацье, Ф. Марыяка, Ф. Дастаеўскага.