№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 7 снежня

  • 1862

    Нарадзіўся Поль Адан (фр. Paul Adam, памёр 2 студзеня 1920), французскі пісьменнік. Напісаў каля 40 буйных раманаў і вялікую колькасць артыкулаў па агульных пытаннях культуры, мастацтва і гісторыі нораваў.

  • 1863

    Памёр Ануфрый Петрашкевіч (нар. 1793), адзін з заснавальнікаў таварыства філаматаў. Распрацаваў структуру таварыства прамяністых. Сябраваў з Адамам Міцкевічам, Янам Чачотам, Тамашом Занам.

  • 1873

    Нарадзілася Віла Картэр (анг. Willa Seibert Cather, памерла 24 красавіка 1947), амерыканская пісьменніца. У 1923 годзе атрымала Пулітцэраўскую прэмію за раман “Адзін з нашых” (One of Ours, 1922), дзеянне якога адбываецца ў гады Першай сусветнай вайны.

  • 1878

    Нарадзіўся Андрэй Зязюля (сапр. Аляксандр Астрамовіч, памёр 17 студзеня 1921), беларускі паэт, каталіцкі святар.

  • 1975

    Памёр Торнтан Ўайлдэр (анг. Thornton Niven Wilder, нар. 17 красавіка 1897), амерыканскі празаік, драматург, эсэіст. Тройчы атрымліваў Пулітцэраўскую прэмію (у 1928, 1938 і 1943): за раман “Мост караля Людовіка Святога” (The Bridge of San Luis Rey, 1927) і п’есы “Наш горад” (Our Town, 1938) і “На валаску” (The Skin of Our Teeth, 1942). Таксама быў уганараваны Нацыянальнай кніжнай прэміяй за раман “Восьмы дзень” (The Eighth Day, 1967). П’еса “Гандляр з Ёнкерса” (The Merchant of Yonkers, 1938) была пераробленая ў 1955 у п’есу “Свацця” (The Matchmaker) і стала асновай вядомага мюзікла “Hello, Dolly!” (1964).

  • 1990

    Памёр Рэйнальда Арэнас (гішп. Reinaldo Arenas, нар. 16 ліпеня 1946), кубінскі пісьменнік. У сувязі з публікацыямі за мяжой трапіў пад нагляд і жорсткую крытыку ўладаў. Яго раман “Прымроены свет” быў пазбаўлены нацыянальнай прэміі праз рашэнне партыйных чыноўнікаў. Па абвінавачанні ў гомасэксуалізме быў зняволены і адседзеў два гады ў турме. Пра жыццё ў папраўчых лагерах Кубы расказваецца ў яго рамане “Артура, самая яркая зорка” (Arturo, la estrella más brillante, 1984). З 1980 Арэнас жыў у ЗША. Мемуары, выдадзеныя пасля яго смерці ў 1992 пад назвай “Перад тым як настане ноч” (Antes que anochezca), сталі бэстсэлерам і былі экранізаваныя ў 2000 годзе.