№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 20 снежня

  • 1860

    Нарадзіўся Яўхім Карскі (памёр 29 красавіка 1931), беларускі філолаг-славіст, заснавальнік беларускага навуковага мовазнаўства і літаратуразнаўства, этнограф, фалькларыст, палеограф, акадэмік Пецярбургскай АН (1916), чалец-карэспандэнт (1901), правадзейны чалец Інбелкульта (1922), Чэшскай АН (1929). Асноўная праца Карскага — “Беларусы”.

  • 1904

    Нарадзілася Яўгенія Гінзбург (руск. Евгения Гинзбург, памерла 25 траўня 1977), савецкая журналістка, мемуарыстка, маці пісьменніка Васіля Аксёнава. Рэпрэсаваная ў 1937, правяла 18 гадоў у турмах, лагерах і бестэрміновай высылцы. Аўтар кнігі ўспамінаў “Круты маршрут” (1967, другая частка — 1975—1977), аднаго з першых літаратурных твораў, які расказваў пра сталінскія рэпрэсіі ў СССР. Упершыню кніга выйшла ў Мілане, куды была вывезеная ў аўдыёзапісе без ведама аўтаркі. Першае выданне ў СССР выйшла ў 1988 годзе.

  • 1943

    Памёр Юрый Тынянаў (руск. Юрий Тынянов, нар. 18 кастрычніка 1894), рускі пісьменнік, драматург, літаратуразнаўца, перакладчык. Быў удзельнікам Таварыства па вывучэнні паэтычнай мовы (ОПОЯЗ), дзе разам з В. Шклоўскім і Б. Эйхенбаўмам стварыў “фармальны метад” і стаў адным з лідараў фармалістычнай школы ў навуковым літаратуразнаўстве. У літаратурнай творчасці аддаваў перавагу гістарычнаму жанру. Шырока вядомыя яго першы раман “Кюхля” (1925) пра ліцэйскага сябра Пушкіна, паэта-дзекабрыста В. Кюхельбекера і раман пра апошні год жыцця Грыбаедава “Смерць Вазір-Мухтара” (1929). Хвароба на рассеяны склероз не дала пісьменніку скончыць раман пра Пушкіна (“Пушкін”), былі напісаныя толькі 2 часткі — пра дзяцінства і юнацтва паэта. Акрамя гістарычных раманаў і аповесцяў Тынянаў выдаў таксама кнігу перакладаў Ж. Дзюамеля і тры кнігі вершаў Г. Гайнэ. Паводле ўспамінаў сучаснікаў, пісьменнік быў майстрам вуснага аповеду і акторскай пародыі.

  • 1968

    Памёр Джон Стэйнбек (анг. John Steinbeck, нар. 27 лютага 1902), амерыканскі пісьменнік, нобелеўскі лаўрэат 1962 году. Пры жыцці быў вельмі папулярны, многія творы выходзілі вялікімі накладамі і рабіліся бэстсэлерамі, аднак пасля смерці папулярнасць яго памяншаецца — асобныя даследчыкі пачынаюць сцвярджаць, што ў гісторыі літаратуры ён застаўся як аўтар важкіх раманаў пра час Вялікай Дэпрэсіі. Адзін з самых значных твораў Стэйнбека, раман “Гронкі гневу”, на беларускую мову пераклаў Сямён Дорскі. “Пісьмо пра крытыку” пераклаў М. Котаў (“Далягляды”, 1989).

  • 2001

    Памёр Леапольд Сэдар Сэнгор (фр. Leopold Sedar Senghor, нар. 9 кастрычніка 1906), сенегальскі паэт і філосаф, палітык, першы прэзідэнт Сенегала, сябра Французскай акадэміі, заснавальнік негрыцюду. Аўтар вершаў, прысвечаных у асноўным лёсам Афрыкі і яе народаў. Зборнікі вершаў Сэнгора былі ўпершыню выдадзеныя ў 40-я гады XX стагоддзя.