№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Ўільям Карлас Ўільямс

Час-вешальнік

Вершы

Пераклад з ангельскай Юля Цімафеева

Поўнае знішчэнне

(Complete Destruction)


Дзень быў марозны.
Пахавалі котку,
а яе скрынку
ўзялі і спалілі
на заднім двары.
Блох, што ўніклі
зямлі і агню,
забіў холад.


Пейзаж з падзеннем Ікара

(Landscape with the Fall of Icarus )


Па версіі Брэйгеля
Ікар упаў
вясною

араў селянін свой
надзел
абуджанае хараство

трымцела й
іскрылася
ля

марскіх берагоў
усхваляваных
сабой

атуленых сонцам
што растапіла
воск крылаў

непрыкметны
ля берага
ўсплёск

быў незаўважаны
гэтак
тануў Ікар


Песня кахання

(A Love Song)


Што ж мне сказаць табе,
Калі спаткаемся?
Але
Ляжу і разважаю пра цябе.

Кахання фарбаю
Запэцканы сусвет.
Жоўты, жоўты, жоўты,
Уядаецца ў лістоту,
Шафранам
Размывае ўзнятае голле,
Упіваецца
Ў барвовую гладкасць неба.

Святла няма —
Адно густая мядовая кропля.
Яна перацякае з ліста на ліст,
З галіны на галіну,
Умешваецца ў колеры
Ўсяго сусвету.

Я адзін.
Цяжар кахання
Узняў мяне
Так высока,
Што ілбом я грукаю ў неба.

Глянь на мяне!
З маіх валасоў струменіць нектар —
Шпакі нясуць яго
На чорных крылах.
Глянь, нарэшце
Рукі мае і далоні
Ляжаць спакойна.

Адкуль мне ведаць,
Што некалі зноў я буду кахаць цябе,
Як кахаю цяпер?


Проста так

(This Is Just To Say)


я з’еў
тыя слівы
што былі
ў лядоўні

ты іх
я думаю
берагла
на сняданак

прабач мне
яны чароўныя
такія салодкія
і такія халодныя


Час-вешальнік

(Time the Hangman)


Бедны старэча Абнэр, стары сівы негр!
Памятаю, ты быў такі дужы,
што з вяроўкай на шыі вешаўся
на Холістэравым гумне, каб выкрыць
цыркавое махлярства — і не забіўся.
Цяпер ты твар абхапіў рукамі, і локці
паклаў на калені, і змоўк, зломлены.


Удовін лямант па вясне

(The Widow's Lament in Springtime)


Гора — мой сад,
дзе новыя травы
палаюць, як палалі
раней, але не
тым халодным агнём,
што паланіў мяне сёлета.
Трыццаць пяць гадоў
пражыла я з мужам.
Сёння сліва збялела
тысячай кветак.
Тысячы кветак
абсыпалі голле вішняў,
жоўтым ці чырвоным
пафарбавалі кусты,
але гора ў маім сэрцы
за іх мацней, бо хоць
уцехай былі яны мне
некалі, цяпер я іх бачу,
забываю і сыходжу.
Сёння мой сын расказаў,
што на лузе, ля краю
густых лясоў, наводдаль
ён бачыў
у белай квецені дрэвы.
І думаю я, што хацела б
прыйсці туды,
і ўпасці ў тую квецень,
і патануць у багне побач з ёй.

пераклад з ангельскайЮля Цімафеева

Пераклад з ангельскай – Юля Цімафеева © 2013

Чытайце таксама

Уладзімір Арлоў

Уладзімір Арлоў

Беларускі гісторык, празаік, эсэіст, паэт, папулярызатар гісторыі

Янка Запруднік

Янка Запруднік

Беларуска-амерыканскі гісторык і публіцыст, актыўны дзеяч беларускай дыяспары ў ЗША.

Анна Валенберг

Анна Валенберг

Пісьменніца, драматург, перакладчыца, прадстаўніца "залатой эры" шведскай дзіцячай літаратуры

Дэвід Герберт Лоўрэнс

Дэвід Герберт Лоўрэнс

Ангельскі празаік, паэт, драматург, эсэіст і літаратурны крытык

2252