№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Стывен Крэйн

Пераклады пераможцаў конкурсу чацвертага нумару часопіса "ПрайдзіСвет"

Джон Кітс

(John Keats)

Што сказаў дрозд

(What the Thrish Said)

О ты, хто зведаў зімнія вятры,
Хто бачыў праз імглу абрысы хмар
І чорны вяз сярод прамерзлых зорак, –
Увесну прыйдзе час твайго жніва.

О ты, што ноч за ноччу прагартаў
Глухога змроку кнігу – у часы,
Калі зямлю самотнай Фэб пакінуў, –
Увесну прыйдзе ранак, тройчы твой.

Забудзь пра веды! Я без іх спяваю,
І дні вясны ўслаўляе гэты спеў.
Забудзь пра веды! Я без іх спяваю,

І вечар слухае мяне – бо той,
Каго гняце бяздзейнасць, не бяздзейны,
І той не спіць, хто думае, што спіць.

 

пераклад з ангельскай – Андрэй Стэфановіч

Смерць

(On Death)

Смерць – гэта сон пасля жыццёвых кроз?
Хай растае імгненна шчасця след
І радасць – толькі здань у свеце слёз,
Мы лічым смерць найгоршаю між бед.

Як дзіўна – мы вандруем па жыцці,
Мы плацім непамерную цану,
І з гэтай сцежкі страшна нам сысці,
Хаця наш лёс – прачнуцца пасля сну.

 

пераклад з ангельскай – Андрэй Стэфановіч

Стывен Крэйн

(Stephen Crane)

***

(God fashioned the ship of the world carefully...)

Бог рупліва ствараў карабель сусвету.
З уменнем найвялікшага Майстра
Зладзіў Ён корпус і ветразі,
Трымаў Ён стырно
Напагатове
І, выпрастаўшыся, горда аглядаў сваю працу.
Раптам – у злую хвілю – клікнуў нячысты,
Бог павярнуўся ўважна.
А карабель выслізнуў лёгка й бязгучна паплыў
Наперад сваім хітрамудрым шляхам.
Вось так, заўжды без стырна, успорваў ён моры,
Здзяйсняў дзівацкія падарожжы,
Атрымліваў смешныя перамогі,
Нібы з важнаю мэтай, круціўся
Ад дурасці вятроў.
І многія на небе
З яго смяяліся.

 

пераклад з ангельскай – Zeugma

Арцюр Рэмбо

(Arthur Rimbaud)

Раніца

(Aube)

Я абняў летнюю раніцу.

 

Нерухомыя, спалі абліччы палацаў. Мёртваю была вада. Цені вартавалі лясную сцяжыну. Крочыў я – і ажывалі цёплыя подыхі, і міргалі дыяменты, і ціхутка ўздымаліся крылы.

Першай падзеяю сталася кветка, што нашаптала мне імя сваё на сцежцы, па якой рассыпалася халаднавата-цьмянае зіхценне.

Я засмяяўся светлакосаму вадаспаду, што кудлаціўся скрозь голле яліны, і на срэбнай вяршыні ўгледзеў багіню.

І стаў зрываць адно покрыва за другім. Ідучы дарогаю, рассоўваў іх рукамі. Мінаючы поле, расказаў пра раніцу пеўню. А яна ўцякала горадам між званіцамі ды цэрквамі, і я, туляючыся жабраком па мармуровай набярэжнай, даганяў яе.

Напаткаў на сыходзе са сцяжыны, ля лаўровага гаю, і, ахутаўшы покрывам, адчуў яе бязмежнае цела. Так мы заснулі на ўзлеску, раніца ды дзіця.

 

Я прачнуўся – і быў поўдзень.

 

 

пераклад з французскай – Яўгенія Якубовіч





К У Б А К   М А Й С Т Р А

Арцюр Рэмбо

(Arthur Rimbaud)

Адчуванне

(Sensation)

Увечары пайду блукаць уздоўж дарог,
Я буду летуцець, навокал жыта й квецень,
І свежасцю абдасць прымяты мной мурог,
А валасы тады няхай цярэбіць вецер.

Маўчаць і ні аб чым не думаць насамрэч...
Але душу любоў агорне без прычыны,
І нібы той цыган, я павандрую прэч,
З Прыродаю ўабдым, шчаслівы, як з жанчынай.

 

пераклад з французскай – Уладзь Лянкевіч

Пачуванне

(Sensation)

Адным з такіх блакітных вечароў,
Калі ані хмурынкі на нябёсах,
Пайду праз жыта, быццам брат вятроў,
Па дыванах травы, пяшчотна-росных.

У далячынь, без усялякіх слоў,
Нібыта той цыган, што век вандруе,
І абдыму абшар, шчаслівы зноў,
І як жанчыну, волю пацалую.

 

пераклад з французскай – Ала Левіна

Чытайце таксама

Станіслаў Бараньчак

Станіслаў Бараньчак

Польскі паэт, літаратуразнаўца, крытык, эсэіст, перакладчык, актыўны дзеяч Салідарнасці

Андрэй Хадановіч

Андрэй Хадановіч

Андрэй Хадановіч нарадзіўся 13 лютага 1973 году ў Мінску

Джэфры Чосэр

Джэфры Чосэр

Хаім Нахман Бялік

Хаім Нахман Бялік

Габрэйскі паэт і празаік, класік сучаснай паэзіі на іўрыце і ідышы.

3102