№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Уладзімір Арлоў

En fest för den allra kortaste skuggan

Dikter

Пераклад з беларускай Стэфан Эрыксан

 

Падарожнікі

Трое мужчын
ідуць паўз мяне
па чыстым снезе —
тры ланцужкі слядоў
цягнуцца за імі.
Трое маіх сяброў
ідуць па белай нерушы,
і ланцужкі іх слядоў
абрываюцца.
Спачатку за адным,
потым за другім,
потым за трэцім.
Трое маіх сяброў
ідуць па снезе,
не пакідаючы слядоў.
Чаму за вамі няма слядоў? —
спалохана крычу я.
Я маўчаў,
калі трэба было гаварыць,
адказвае першы,
Я гаварыў,
калі трэба было маўчаць,
адказвае другі.
А ты, мой самы дарагі сябра,
чаму ты не азірнуўся?
Ён глухі,
адказвае першы.
Ён нямы,
адказвае другі.
Трое падарожнікаў
ідуць паўз мяне
па чыстым снезе.

Vandrare

Tre män
går förbi mig
över den rena snön –
tre kedjor av spår
sträcker ut sig efter dem.
Tre av mina vänner
går på det vita, orörda,
och kedjorna av deras spår
bryts plötsligt av.
Först för den ene,
sen för den andre,
sen för den tredje.
Tre av mina vänner
går över snön,
men lämnar inga spår.
Varför syns inga spår efter dem?
skriker jag upprört.
Jag teg,
när jag borde ha talat,
svarar den förste.
Jag talade,
när jag borde ha tigit,
svarar den andre.
Och du min allra bäste vän,
varför vände du dig inte om?
Han är döv,
svarar den förste.
Han är stum,
svarar den andre.
Tre vandrare
går förbi mig
på den rena snön.

Ранішні верш пра твае грудкі

У панядзелак
свяціла сонца, і
твае грудкі
пахлі лавандаю,
а прыклаўшы да іх вуха,
можна было пачуць
бурштынавую музыку
Грыга.
У аўторак
церусіў дождж, і
твае грудкі
купаліся ў водары язміну,
а смочкі таілі смак
вішнёвага лікёру.
У сераду
было хмурна, і
я параўнаў
твае грудкі
з дзвюма козачкамі
на зялёным схіле
вінаградніку —
бо яны частавалі мяне
мускатным віном.
У чацвер
усхадзіўся вецер,
а пад атласнай скураю
тваіх грудак
пералівалася
лютневая мелодыя
невядомага кампазітара
XVI стагоддзя,
кантрапунктам якой
быў дымок
ляснога вогнішча,
якім цягнула
з-пад пашак.
Сёння
грудкі не пахлі нічым —
напэўна таму,
што гэта былі
не твае грудкі.

Morgondikt om dina bröst

På måndag
sken solen, och
dina bröst
doftade av lavendel,
men lade man örat mot dem
gick det att höra
bärnstensmusik
av Grieg.
På tisdag
duggade regnet, och
dina bröst
badade i en doft av jasmin,
men dina bröstvårtor dolde en smak
av körsbärslikör.
På onsdag
var det mulet, och
jag jämförde
dina bröst
med två små getter
på en grön sluttande
vingård –
eftersom de bjöd mig
på muskatvin.
På torsdag
blåste vinden upp,
men dina brösts
sammetslena hud
fylldes upp
av en melodi från en luta,
skriven av en okänd kompositör
från 1500-talet,
vars kontrapunkt
var röken
från en skogsbrasa,
som spred sig
från armhålorna.
Idag
hade brösten ingen doft alls –
antagligen därför att
det inte var
dina bröst.

Згадка пра мора

Калі зрастуцца
нашы нервовыя валаконцы,
калі мае лейкацыты
пабягуць па тваіх хрызалітавых жылках,
калі салёныя рукі
ператворацца ў плаўнікі
і
мы слізганем
у аквамарынавыя глыбіні,
з тэрасы ўвойдзе
паважная чайка і,
нахіліўшы набок галаву,
строга прамовіць:
запомніце гэты дзень,
сёння —
свята найкарацейшага ценю.

Minnen från havet

När våra nervtrådar
växer samman,
när mina vita blodkroppar
sprider sig över dina krysolitfärgade vener,
när dina salta händer
förvandlas till fenor
och
vi bär iväg ner
till de akvamarinblå djupen,
då kliver en stolt mås
ner från terrassen och,
lutar sitt huvud åt sidan,
medan den strängt uttalar:
lägg denna dag på minnet,
idag –
är en fest för den allra kortaste skuggan.

Дзвінскі вецер

Надзейны смак маміных смочак
ля акна з відам на
ператвораны ў вар’ятню
кляштар францысканаў,
смак вады дзвінскае лукавіны,
якая рыхтавала мне
цёплае месца сярод сваіх
тапельцаў,
ледзянцовы смак вуснаў
юнай распусніцы
пад перакуленым у вербалозе
чоўнам,
смак першага глытка
схаванай бабулінай самагонкі,
горды смак крыві
з разбітых у бойцы
з зарэчнай шпаною
кулакоў,
гаючы смак ветру,
адной з нешматлікіх,
як зазначыў калега Камю,
чыстых рэчаў,
марскі смак жаночага лона,
смак бясконцасці,
што кладзецца на вусны
ў зімовыя месяцавыя ночы...
А з будучыні
ўжо ляціць насустрач
тая,
чый пацалунак,
як вясёлка над жыццём,
тоіць у сабе
ўсе знаёмыя і нязведаныя
смакі з іх адценнямі,
тая,
якой вядомыя ўсе мае шляхі й сховы,
тая,
што кожную хвілю гатовая
грацыёзна апусціцца
на маё плячо.

En vind över Dvinafloden

Den trygga smaken av mammas bröstvårtor
intill fönstret med utsikt över
fransiskanerklostret som
förvandlats till ett dårhus,
smaken av vattnet från Dvinas krökning,
som åt mig förberedde
en varm plats bland sina
drunknade,
läpparnas söta smak
hos en ung lössläppt flicka
under en uppochnervänd eka
i videbuskaget,
smaken av den första klunken
av hembränt som mormor gömt,
den stolta smaken av blod
från knytnävar sönderslagna
i slagsmål med uslingarna
från andra sidan floden,
den läkande smaken av vinden,
en av de få,
som påpekats av kollegan Camus,
riktigt rena företeelserna,
havssmaken från kvinnans sköte,
smaken av oändlighet,
som läggs på läpparna
under vinterns månbelysta nätter…
Men från framtiden
flyger redan till mötes
den,
vars kyss,
som en regnbåge högt ovanför livet,
döljer i sig
alla bekanta och okända
smaker och deras nyanser,
den,
som redan känner till alla mina vägar och gömslen,
den,
som varje minut är beredd
att graciöst sänka sig ner
mot min axel.

 

пераклад з беларускайСтэфан Эрыксан

 

© Стэфан Эрыксан, пераклад на шведскую, 2011

Пераклад з беларускай – Стэфан Эрыксан © 2013

Чытайце таксама

Сэфі Ата

Сэфі Ата

Нігерыйская пісьменніца, драматург. Жыве ў ЗША, піша па-ангельску

Мікалай Гогаль

Мікалай Гогаль

Рускі празаік, драматург, паэт, крытык, публіцыст украінскага паходжання

Святлана Макаравіч

Святлана Макаравіч

Адна з найбольш яскравых і спрэчных постацяў у сучаснай славенскай літаратуры

Дзіна Кампана

Дзіна Кампана

Італьянскі паэт

1685