№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Навіны літаратуры

Тэатр “Лялька” абвяшчае конкурс паэтычных п’есаў для дзяцей

Тэатр “Лялька” абвяшчае конкурс паэтычных п’есаў для дзяцей

На дадзены момант тэатр мае патрэбу ў п’есе, якая адпавядала б наступным патрабаванням: • меркаваны ўзрост гледачоў — ад 4-5 гадоў; • займальны дынамічны сюжэт з ненавязлівым выхаваўчым падтэкстам (фабула можа быць як арыгінальнай, так і пазычанай з фальклору ці сусветнай літаратуры); • вершаваная форма, ці, прынамсі, наяўнасць вялікай колькасці прыгожых і лёгкіх для ўспрымання вершаў на беларускай мове (мяркуецца выкарыстанне на сцэне аркестра з ліку артыстаў з выкананнем песняў пад жывую музыку); • аб’ём у памеры 12-17 старонак 14-м памерам стандартнага шрыфту. Да разгляду прымаюцца таксама мастацкія пераклады адпаведных твораў. У якасці ўсім вядомага прыкладу можна назваць “Кошчын дом” С. Маршака. Творы прымаюцца да разгляду на конкурснай аснове да 1 снежня 2011 году. Тэл.: 37-34-61. e-mail: info@lialka.vitebsk.net

Чытаць цалкам
Выяўленае магчымае месца нараджэння пытальніка

Выяўленае магчымае месца нараджэння пытальніка

Ён не падобны да знаёмай нам закавыкі. Гэта падвойная кропка, якая нагадвае нашае двукроп'е. Знак упершыню з'яўляецца ў сірыйскай копіі Бібліі. У даісламскі час на Блізкім Усходзе на сірыйскай мове (літаратурны варыянт арамейскай) быў створаны велізарны корпус хрысціянскай літаратуры. У 1840-х гг. за 5 тыс. фунтаў стэрлінгаў яго выкупіў Брытанскі музей, і адмыслоўцы дагэтуль жывуць за кошт гэтага набыцця. Копіі Бібліі не складаюць большасць калекцыі, але ў іх ёсць свае плюсы. Манускрыпты перасыпаныя дыякрытычнымі знакамі ў выглядзе кропак, якіх пазбаўленае вытанчанае сірыйскае пісьмо. Адны з іх зразумелыя, іншыя — не. Хутчэй за ўсё, іх не разумелі нават перапісчыкі, таму капіявалі знакі як атрымаецца. У выніку паўстала заблытаная карціна, пра якую марыць любы эксперт. Ну а калі славалюбных памкненняў няма, заўсёды знойдуцца студэнты, якія дастануць усю душу, задаючы пытанні пра тое, што азначае тая ці іншая рысачка. Менавіта гэта і адбылося, падобна, з містэрам Коўклі. “Акрамя таго, па…

Чытаць цалкам
У конкурсе двайнікоў Хэмінгуэя інжынер перамог з 12-й спробы

У конкурсе двайнікоў Хэмінгуэя інжынер перамог з 12-й спробы

Джынэа ўдзельнічаў у конкурсе дванаццаты раз. Журы, якое складалася з пераможцаў аналагічных спаборніцтваў мінулых гадоў, выбрала яго з больш чым 120 прэтэндэнтаў. Цырымонія праходзіла ў бары “Слопі Джо” (Sloppy Joe's Bar), які неаднаразова наведваў Хэмінгуэй. Спаборніцтва двайнікоў Хэмінгуэя адбылося ў межах штогадовых дзён пісьменніка, прымеркаваных да даты яго нараджэння. Акрамя конкурсу двайнікоў фестываль, які доўжыўся з 19 па 24 ліпеня, уключаў конкурс кароткіх апавяданняў, ловы марлінаў і “забег быкоў”, які імітаваў дзеянне з рамана “Фіеста” (Fiesta). Спаборніцтвы двайнікоў Хэмінгуэя праводзяцца ў Кі-Ўэст з 1981 году. Эрнэст Хэмінгуэй жыў на востраве Кі-Ўэст у Фларыдзе ў 1930-х гадах. У гэты перыяд пісьменнік, у прыватнасці, працаваў над раманам “Мець або не мець” (To Have and Have Not).

Чытаць цалкам
Выйшаў том выбраных твораў Эдгара По

Выйшаў том выбраных твораў Эдгара По

Над кнігай, у якую ўвайшлі 24 апавяданні, паэма “Тамерлан”, больш за палову ўсіх вершаў (некаторыя ў двух перакладах) і два найбольш знакамітыя эсэ Эдгара По, працавалі 19 перакладчыкаў. Укладальнік — Андрэй Хадановіч, аўтар прадмовы — кандыдат філалагічных навук, выкладчык замежнай літаратуры філфака БДУ Нарынэ Шахназаран. Выданне мае цвёрдую вокладку і налічвае 472 старонкі.Эдгар По — абавязковая частка “джэнтльменскага набору” зацікаўленага сусветнай літаратурай чытача. У сваю чаргу, у “джэнтльменскі набор” твораў Эдгара По для абавязковага прачытання часцей за ўсё ўваходзяць жахлівыя апавяданні (“арабескі”) і першыя ў гэтым жанры дэтэктыўныя навелы. Нашмат менш увагі (і, як лічаць перакладчыкі, незаслужана) аддаецца гратэскам пісьменніка — іранічным і сатырычным апавяданням, якія яскрава сведчаць пра тое, што змрочны, жахлівы і сугестыўны містэр По, аўтар аднаго з самых таямнічых і інтрыгоўных вершаў усіх часоў і народаў “Крумкач” (які ў кнізе, дарэчы змешчаны ў двух перакладах — Алега…

Чытаць цалкам
Талстой лічыў, што Чэхаў — яшчэ горшы драматург, чым Шэкспір

Талстой лічыў, што Чэхаў — яшчэ горшы драматург, чым Шэкспір

Укладальніку кнігі Пітэру Секірыну пашчасціла папрацаваць з раней не даследаванымі дакументамі: лістамі, нататкамі, дзённікавымі запісамі сям'і Чэхава, яго сяброў і калегаў. Ён высветліў шмат цікавага. Напрыклад, дыялог, які адбыўся паміж Талстым і Чэхавым. Драматург і празаік Пётр Гнедзіч пераказвае аповед Чэхава пра яго візіт да хворага Талстога ў Гаспру. “Акрамя ўсяго іншага, ён крыху выказаўся пра мяне і мае творы, — казаў Чэхаў. — У канцы, калі мы ўжо развітваліся, ён шапнуў мне на вуха: “Вы ведаеце, я ненавіджу вашыя п'есы. Якім жа кепскім пісьменнікам быў Шэкспір, але вашыя п'есы яшчэ горшыя, чым ягоныя». Нягледзячы на гэта, Талстой шчыра любіў Чэхава, хоць і не мог не крытыкаваць яго. Так, аднойчы ён сказаў яму, што драматург мусіць узяць гледача за руку і павесці ў пажаданым для сябе кірунку. “А куды я магу пайсці за вашым героем? Да кушэткі ў гасцёўні і назад — вашаму герою больш няма куды ісці”, — дадаў пісьменнік. Згодна з успамінамі Гнедзіча, абодва тады пасмяяліся, але пазней…

Чытаць цалкам
Дзень, калі не ўпадзе жолуд

Дзень, калі не ўпадзе жолуд

У якасці перакладчыка ідэалагічна вернай і духоўна блізкай брытанскай паэзіі ў прэзентацыі возьме ўдзел Ганна Янкута. Адносна некалькіх іншых магчымых удзельнікаў нічога пакуль нельга сказаць пэўна, аднак ходзяць чуткі пра магчымы выступ куратара серыі “Галерэя Б” Ігара Бабкова, у якой і была выдадзеная кніга “Не ўпаў жолуд”.Адрас кнігарні “логвінаЎ”: Мінск, пр. Незалежнасці, 37а — у дварах за домам “Подзвіг народа”, што на пл. Перамогі. Распаўсюд гэтай абвесткі радуе вожыкаў у лесе.

Чытаць цалкам
Амерыканская пісьменніца падпісала кантракт на 75 раманаў

Амерыканская пісьменніца падпісала кантракт на 75 раманаў

Паводле старонкі пісьменніцы на сайце Amazon, за апошнія два гады яна выдала 16 кніг, у тым ліку серыю “Спакушэнне кібаргаў”, у якой дзея разгортваецца ў космасе. Як паведамляецца на сайце Донэр, яе наступны раман пад назвай “Ф’юры” выйдзе 27 ліпеня. У ім у ролі героя-каханка будзе выступаць Ф’юры, нейкі новы від істоты, створаны ў выніку змешвання ДНК жывёлы і чалавека. Мяркуючы з анатацый да кніг Донэр, навуковыя эксперыменты, космас і іншыя элементы фантастыкі — звычайны фон для яе сюжэтаў. Эратычныя раманы — своеасаблівы паджанр раманаў любоўных. У адрозненне ад апошніх, у эратычных раманах асноўны элемент, без якога кніга не адбудзецца, — сэкс. Кнігі гэтага жанру выпускаюцца збольшага ў электронным выглядзе.

Чытаць цалкам
Раман Джэйн Остэн прададзены за 1,6 млн даляраў

Раман Джэйн Остэн прададзены за 1,6 млн даляраў

Мяркуюць, што Остэн напісала некалькі раздзелаў рамана пад назвай “Ўотсаны” (The Watsons) у 1804 годзе. У ім расказваецца гісторыя маладой дзяўчыны Эмы, малодшай з чатырох сясцёр Ўотсан, якой давялося вярнуцца ў бацькоўскі дом пасля таго, як яе выгадавала багатая цётка. Гэты рукапіс уяўляецца вельмі важным, бо многія раннія працы Остэн не захаваліся да нашых дзён, за выключэннем двух чарнавых раздзелаў з раманаў “Довады розуму”, “Лэдзі Сьюзан” і “Сэндытан”. Мастацтвазнаўца аўкцыённага дома Sotheby's Габрыэль Хітан падкрэслівае, што гэты рукапіс асабліва каштоўны, бо ўяўляе сабой “працу ў працэсе” — тут на кожнай старонцы ёсць пазнакі, выкрэсліванні, выпраўленні і дапаўненні паміж радкоў. “Мы ў захапленні ад таго, што нам удалося прадаць самы ранні з вядомых рукапісаў раманаў Джэйн Остэн”, — сказаў Хітан. Прададзены рукапіс налічвае 68 старонак, спісаных дробным почыркам. Раман завершаны толькі на чвэрць, аднак нават такі аб'ём дазволіў крытыку Маргарэт Драбл заключыць, што гэта “хвалюючы…

Чытаць цалкам
Сэлінджэр пісаў кнігі пасля 1965 году

Сэлінджэр пісаў кнігі пасля 1965 году

Сэлінджэр згадвае пра рукапісы ў лісце да свайго сябра Майкла Мітчэла, напісаным у 1982 годзе. З ліста, дасланага таму ж Мітчэлу ў 1994 годзе, вынікае, што пісьменнік працягваў “упарта працаваць, амаль у той жа час, што і раней”. Тры апошнія лісты да Мітчэла, які стварыў вокладку для першага выдання “Лаўца ў жыце”, знайшла яго сяброўка Рут Лінк. Яна прадала іх бібліятэцы і музею Моргана, дзе знаходзяцца яшчэ 11 лістоў Сэлінджэра да сябра. Адно з пасланняў разам з творам пяцігадовага Моцарта і вершамі чатырнаццацігадовай Сільвіі Плат прабудзе ў экспазіцыі музея да 25 верасня. Астатнія два публіцы пакажуць ўжо ў наступным годзе. Дэбютны раман Сэлінджэра “Лавец у жыце” (Catcher in the Rye) выйшаў у 1951 годзе. Сэлінджэр апублікаваў яшчэ некалькі кніг у 1950-х — пачатку 60-х, аднак з 1965 году, калі была надрукаваная яго апошняя аповесць “Шаснаццаты дзень Хэпварта-1924”, ён вёў жыццё самотніка, забараніўшы перавыданне сваіх ранніх твораў. Апошняе інтэрв'ю ён даў у 1980 годзе. Нягледзячы на…

Чытаць цалкам
Пашпарт Джэймса Джойса выставілі на аўкцыён

Пашпарт Джэймса Джойса выставілі на аўкцыён

Дакумент быў выдадзены Джойсу ў жніўні 1915 года ў брытанскім консульстве ў Цюрыху. Апроч фатаграфіі самога пісьменніка ў пашпарт таксама быў улеплены здымак яго будучай жонкі Норы Барнакл і дваіх дзяцей пары, Джорджа і Люсіі. Пры гэтым Нора была ўпісаная ў дакумент як жонка Джэймса Джойса, хаця насамрэч пара афіцыйна аформіла шлюб у 1931 годзе. Фатаграфіі Джойса і Барнакл суправаджаюцца апісаннямі абодвух. Так, Джойс апісаны як 33-гадовы мужчына са “звычайнымі” ілбом, носам і ротам, круглявым падбародкам, блакітнымі вачыма і цёмнымі валасамі. У запісах каля здымка Норы гаворыцца пра тое, што ў яе прамое падбароддзе, шэрыя вочы і цёмныя валасы; яе лоб, рот і нос таксама, як і ў Джойса, ахарактарызаваныя як “звычайныя”. Таксама ў пашпарце Джойса можна знайсці адзнакі пра яго перасоўванні па Еўропе (Цюрых, Парыж, Лондан, Лакарна). Паводле словаў прадстаўніка Sotheby's, адмысловую каштоўнасць пашпарту надае тая акалічнасць, што ён быў выдадзены і дзейнічаў у той перыяд, калі Джэймс Джойс працаваў…

Чытаць цалкам