Нямецкі пісьменнік-мадэрніст, знакавая постаць экспрэсіянізму 10-х — 20-х гадоў мінулага стагоддзя. Нарадзіўся ў 1878 годзе ў Штэтыне. Вучыўся ў Берліне і Фрайбургу, паводле прафесіі — доктар-неўрапатолаг. Дэбютаваў у літаратуры зборнікам “Забойства дзьмухаўца” (Die Ermordung einer Butterblume, 1913).
Шырокую вядомасць Дзёбліну прынёс раман “Тры скачкі Ван-Луня” (Die drei Sprüngedes Wan-Lung, 1915), за які ён атрымаў прэмію ТэадораФантанэ. Аднак самы знакаміты ягоны раман— “Берлін, Александэрпляц” (Berlin Alexanderplatz, 1929), урбаністычны, вострасацыяльны твор, напісаны пад уплывам ідэй футурызму ў выразна экспрэсіянісцкай манеры.
У 1933 годзе эміграваў у Швейцарыю, затым у Францыю, а ў 1940 пераехаў у ЗША, дзе супрацоўнічаў з Галівудам. У 1945 годзе вярнуўся ў Нямеччыну, жыў у Майнцы і Бадэн-Бадэне, выказваўся ў падтрымку ГДР. Пісаў раманы, у тым ліку гістарычныя, апавяданні, эсэ, п’есы, сцэнары. У 1953 годзе пераехаў у Францыю. Памёр у Эмендынгене ў 1956 годзе.
У 1978 годзе ГюнтэрамГрасам была заснаваная прэмія імя Альфрэда Дзёбліна. У 1979 годзе Вернэр Фасбіндэр зняў паводле рамана “Берлін, Александэрпляц” мастацкі фільм.
