№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

In memoriam: Алег Лойка

2 красавіка 2009

In memoriam: Алег Лойка

Алег Лойка
(1 траўня 1931 – 19 лістапада 2008)
19 лістапада 2008 г. у Слоніме памёр Алег Лойка, беларускі пісьменнік, перакладнік і літаратуразнаўца. У памяць Алега Лойкі змяшчаем нізку яго перакладаў з нямецкай, польскай і туркменскай моваў.
 
Ёган Вольфганг Гётэ

Зулейка гаворыць
(З «Кнігі сузірання»)

Люстэрка шэпча мне, што я – краса,
А ёсць яшчэ і старасць, і трывога...
Няхай я толькі божая раса,
Бог – ува мне, абняць спяшайся Бога!..Казімера Завістоўская

***Душа мая – планет кругазвароты...
(Апошні аўтарскі варыянт санэта)

Душа мая – планет кругазвароты,
Якім яна – святлічным гротам мроі,
Што пілігрымных мар вяртае роі
Ў зялёным маем здобныя вароты.

Гудзьбою ў іх нат лютні пазалота,
А ў струны хтось ударыць першацветам,
Усе яны – каханню гімн, гімн свету,
Як сонца беззваротная пяшчота.
.......................................................
Далонню ж не гасі святліц зарніцы
Ты, відма кургановае, што енкі
Крыжоў сатлелых увабрала ў зрэнкі,

Не, не гасі ты залатой званніцы...
Пакінь, хай звоніць, хай яшчэ цялесніць
Апошнія акорды маёй песні...Махтумкулі

Мой любімы, арабскай мовай слаўны
Скрывавілі кашулю, твар і рукі
Твае, арабскай мовай, імем слаўны!
У рабства прадалі – на ганьбу, мукі
Цябе, арабскай мовай, імем слаўны!
Як плакаў ты, разлучаны з Радзімай,
Перад пустыняй – пусткай нелюдзімай,
Што страшыла вачмі ваўкоў пустымі
Цябе, арабскай мовай, імем слаўны!
Вы кветку вырывалі і ламалі,
Кляймом разлукі грудзі апякалі,
Навечна вочы бацькі слепнуць сталі
Твайго, арабскай мовай, імем слаўны!
Ці ж быў брат брату той ліхой гадзінай?!
Звяр’ё і тое збеглася ў гурт шчыльны,
Сум вочы адбіраў ім, страх магільны
Па-над табой, арабскай мовай слаўны!
Махтумкулі ж гаворыць: свет – не краты,
Спагадай і раскаяннем багаты,
І ў ногі ўпаў ён прад выгнанцам-братам –
Табой, арабскай мовай, імем слаўны!..

Чытайце таксама

Залаты век ілюстрацыі: Эдмунд Дзюлак

Залаты век ілюстрацыі: Эдмунд Дзюлак

Фотамастацтва на службе ў літаратуры

Фотамастацтва на службе ў літаратуры

Ва Украіне днямі быў прэзентаваны фотапраект Расціслава Шпука "Літаратары ў вобразе бамжоў". 31 траўня ў львоўскай арт-кавярні "Кватэра 35" адкрылася выстава аўтара пад назвай "Без адзнак мастацкага жыцця".…

Элизабет Бишоп, awful but cheerful

Наталля Паваляева

Элизабет Бишоп, awful but cheerful

Жизнь Элизабет Бишоп действительно была “awful but cheerful”. Трагедии и драмы сопровождали поэтессу с самого рождения и до конца; болезни, слабости и темные стороны собственной натуры (хроническая астма,…

Пісьменнік нічога не павінен

Сяргій Жадан

Пісьменнік нічога не павінен

Кнігаманы і растаманы Усходняй Еўропы чакаюць новых кнігаў Сяргія Жадана, як меламаны чакаюць новага альбому ўлюбёнага гурта, а яго выступаў у родным горадзе – як бушмэны дажджу ў афрыканскай саване...

2582