19 лістапада 2008 г. у Слоніме памёр Алег Лойка, беларускі пісьменнік, перакладнік і літаратуразнаўца. У памяць Алега Лойкі змяшчаем нізку яго перакладаў з нямецкай, польскай і туркменскай моваў.
Зулейка гаворыць
(З «Кнігі сузірання»)
Люстэрка шэпча мне, што я – краса,
А ёсць яшчэ і старасць, і трывога...
Няхай я толькі божая раса,
Бог – ува мне, абняць спяшайся Бога!..Казімера Завістоўская
***Душа мая – планет кругазвароты...
(Апошні аўтарскі варыянт санэта)
Душа мая – планет кругазвароты,
Якім яна – святлічным гротам мроі,
Што пілігрымных мар вяртае роі
Ў зялёным маем здобныя вароты.
Гудзьбою ў іх нат лютні пазалота,
А ў струны хтось ударыць першацветам,
Усе яны – каханню гімн, гімн свету,
Як сонца беззваротная пяшчота.
.......................................................
Далонню ж не гасі святліц зарніцы
Ты, відма кургановае, што енкі
Крыжоў сатлелых увабрала ў зрэнкі,
Не, не гасі ты залатой званніцы...
Пакінь, хай звоніць, хай яшчэ цялесніць
Апошнія акорды маёй песні...Махтумкулі
Мой любімы, арабскай мовай слаўны
Скрывавілі кашулю, твар і рукі
Твае, арабскай мовай, імем слаўны!
У рабства прадалі – на ганьбу, мукі
Цябе, арабскай мовай, імем слаўны!
Як плакаў ты, разлучаны з Радзімай,
Перад пустыняй – пусткай нелюдзімай,
Што страшыла вачмі ваўкоў пустымі
Цябе, арабскай мовай, імем слаўны!
Вы кветку вырывалі і ламалі,
Кляймом разлукі грудзі апякалі,
Навечна вочы бацькі слепнуць сталі
Твайго, арабскай мовай, імем слаўны!
Ці ж быў брат брату той ліхой гадзінай?!
Звяр’ё і тое збеглася ў гурт шчыльны,
Сум вочы адбіраў ім, страх магільны
Па-над табой, арабскай мовай слаўны!
Махтумкулі ж гаворыць: свет – не краты,
Спагадай і раскаяннем багаты,
І ў ногі ўпаў ён прад выгнанцам-братам –
Табой, арабскай мовай, імем слаўны!..