№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Алег Коцараў

Мініяцюры

Пераклад з украінскай Сяргей Прылуцкі

Няма

(Нема)

Дарэчы, адсюль, з акна, брукаванка на плошчы падобная да мазаікі.

 

А Волгаў і Сцепаненка закахаліся, але Волгава, на жаль, у хуткім часе пасадзілі.

Зінаіда і Цюцюннік Андруша таксама моцна кахалі адно аднаго. Але Зінаіда неяк вярталася дадому, а метро ўжо было зачыненае і адчынілася толькі а шостай. А сёмай Андруша дадому яе ўжо не пусціў. І ніколі не пусціў.

Канстанцін з Асяй добра жылі ўдваіх. Ася часта чытала Канстанціну санеты розных аўтараў і намагалася справакаваць яго на літаратурную дыскусію, пакуль ён не выкінуўся з акна.

У Аляксандра і Людмілы было цудоўнае і шалёнае каханне, яны нават жылі разам у адной даволі зручнай кватэры, але выявілася, што яны брат і сястра.

А Ражкоўскі і Ганна Энгельс не прабылі разам нават паўгоду, бо Ражкоўскі не вытрымаў горнага клімату, і ў яго пайшла кроў з носу. А Ганна Энгельс паехала адпачываць у Гурзуф на засыпанае нейкім сенам ці чым там яшчэ блакітнае мора.

Так што кахання няма.

 

Сентыментальнае

(Cентиментальне)

Восень. У іншую паравіну году я і не закохваюся. Іншае паравіны году і не бывае. Мы з Ірынаю сустракаліся ў розны час, у залежнасці ад нейкіх абставін. Мы любілі прагульвацца. Бывала – пойдзем на вакзал. Стаім на мосце, глядзім на туманную чыгунку і слухаем размовы дыспетчараў з месяцам. Або каталіся на падрапанай канатнай дарозе. А Ірына ў кабіне іграла на гітары і спявала песні пра заходнія цагляныя гарады. Яна ўмела іграць на гітары.

Часта мы прыходзілі да мяне дадому, пілі гарбату або гарэлку, спрачаліся, слухалі музыку ці глядзелі кіно. У мяне быў Джойс, Ірына ўпадабала яго чытаць, а паколькі маці забараняла выносіць кнігу з дому – бібліяграфічная рэдкасць, – то чытала проста тут, у мяне. Калі яна чытала, я рабіў выгляд, нібыта нечым займаюся – скажам, рамантую тэлевізар або адкаркоўваю гарэлку, – а насамрэч глядзеў на яе. А яна пастаянна гартала кніжку – старонка / заўвагі / новая старонка. Ужо ўвечары або нават уначы я праводзіў яе да метро цёмнымі прысадамі за базарам. Мы падбівалі кулькі, раскіданыя паўсюль, і радаваліся.

Аднойчы я вось гэтак правёў Ірыну. А яна больш ніколі не прыйшла. Як патлумачыла ў тэлефоннай размове, у якой амаль нічога не было чуваць, – бо ўжо дачытала Джойса.

пераклад з украінскайСяргей Прылуцкі

 

© Олег Коцарев, 2010

Пераклад з украінскай – Сяргей Прылуцкі © 2010

Чытайце таксама

Павел Шыдэл

Павел Шыдэл

Польскі паэт, празаік, рэдактар.

Аксана Данільчык

Аксана Данільчык

Паэтка, літаратуразнаўца, перакладчыца італьянскай літаратуры на беларускую мову

Ладзіслаў Кліма

Ладзіслаў Кліма

Чэшскі празаік, паэт, драматург і перш за ўсё філосаф

Лаянэл Джонсан

Лаянэл Джонсан

Ангельскі паэт, эсэіст і літаратурны крытык.

1254