Карлас Шэрман – адзін з перакладчыкаў, а таксама рэдактар і аўтар прадмоваў да кніг: “Тытунёвая кветка: анталогія сучаснай кубінскай паэзіі”, зборнік вершаў Н. Гільена “Падарожжа да сябе самога” (пераклаў з гішпанскай разам з М. Стральцовым і Р. Барадуліным, 1978). У перакладзе Шэрмана выйшаў зборнік твораў аргентынскага паэта А. Т. Гомэса “Вось ідзе Лукас Рамэра” (1987).
У “Даляглядах” выходзілі наступныя пераклады К. Шэрмана: А. Бальмасэда (1979), Г. Г. Маркес (апавяданне “Неверагодная і сумная гісторыя пра нявінную Эрэндзіру і яе бяздушную бабулю”, 1980), В. Л. Порталь (1982), О. Фернандэс (1984), С. Ібаргоен (1986), мексіканская літаратура – К. Кастэльётэ, А. Навара (1987), паэзія Нікарагуа – Э. Кардэналь, Д. Артэга, Р. Мурыльё (1988). У часопісе “Беларусь” (№7, 1973) было надрукаванае апавяданне Ф. Піты Радрыгеса “Тобіяс” у яго перакладзе.
Шэрман – укладальнік, каментатар і аўтар прадмовы да зборнікаў вершаў Ф. Г. Лоркі “Блакітны звон Гранады” (пераклаў Р. Барадулін, 1975), П. Нэруды “Крыві бунтоўнай кроплі” (1976), Г. Містраль “Ветраліст” (пераклаў Р. Барадулін, 1984), С. Вальехі “Чорныя геральды” (пераклаў Р. Барадулін, 1993); аўтар шэрагу артыкулаў пра майстэрства перакладу, якія ўвайшлі ў зборнік “Таямніцы почырку” (1995; многія з іх уяўляюць сабой згаданыя вышэй прадмовы да зборнікаў; артыкул “На шляхах да спаткання” ўпершыню надрукаваны ў “Даляглядах”, 1977).
Разам з В. Тарасам пераклаў на рускую мову раман Г. Г. Маркеса “Восень патрыярха”, які дагэтуль лічыцца ўзорным і перавыдаецца зноў і зноў.
У анталогіі М. Скоблы “Галасы з-за небакраю” змешчаныя пераклады К. Шэрмана з гішпанскай мовы (М. дэ Сервантэс, А. Мачада, Э. Фларыт, Д. Алонса, С. Фейхоа, С. Ібаргоен, О. Фернандэс, У. Дзітаранта, К. Кастэльётэ).
Пераклаў з беларускай мовы на гішпанскую творы Я. Купалы, Я. Коласа, А. Куляшова, М. Танка, Р. Барадуліна і іншых.
Памёр Карлас Шэрман у 2005 годзе ў Крыстыянсане (Нарвегія).
