№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 15 лістапада

  • 1511

    Нарадзіўся Ян Секунд (лац. Johannes Secundus, сапр. Ян Эверартс; памёр у 1536), нідэрландскі лацінамоўны паэт, аўтар цыклу “Пацалункі” з 19 вершаў, напісаных пад уплывам Катула, а таксама шэрагу іншых твораў. Зборнік “Пацалункі” выклікаў шмат перайманняў не толькі суайчыннікаў паэта, але і паэтаў Плеяды (перш за ўсё П. Рансара), Д. Флетчэра, У. Драманда, Дж. Марына; матывы зборніка выкарыстоўвалі Ў. Шэкспір, Б. Джонсан, М. Опіц; М. Мантэнь у “Доследах” называе “Пацалункі” адным з новых твораў, што “могуць забавіць чытача”. Першы верш з цыклу на беларускую мову пераклаў Л. Баршчэўскі (пераклад змешчаны ў анталогіі “Галасы з-за небакраю”).

  • 1607

    Нарадзілася Мадлен дэ Скюдэры (фр. Madeleine de Scudéry, памерла 2 чэрвеня 1701), французская пісьменніца, прадстаўніца прэцыёзнай літаратуры. Мадлен дэ Скюдэры не была асаблівай прыгажуняй; замуж яна не выйшла па перакананні, аддаючы перавагу платанічнаму пачуццю (гарантыя свабоды ад шлюбнай сувязі). У гэтым сэнсе яе можна лічыць папярэдніцай фемінізму. “Сапфо” (мянушка пісьменніцы) набыла еўрапейскую славу; у 1695 Людовік XIV загадаў выбіць медаль з яе выявай. Кар'еру пісьменніцы пачала ў 1641 г. Усе свае галантна-гераічныя раманы друкавала пад імем брата (частка гэтых раманаў была напісаная ў суаўтарстве з ім).

  • 1862

    Нарадзіўся Герхарт Гаўптман (ням. Gerhart Johann Robert Hauptmann, памёр 6 чэрвеня 1946), нямецкі драматург і раманіст. Аўтар драмаў “Перад узыходам сонца” (Vor Sonnenaufgang, 1889), “Свята міру” (Das Friedenfest, 1890), “Адзінокія” (Einsame Menschen, 1891), “Ткачы” (Die Weber, 1892) і інш. Пачаўшы з натуралізму, з праблемы спадчыннасці ў сваіх ранніх творах, Гаўптман перайшоў да псіхалогіі асобы ў барацьбе з асяроддзем. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1912) “на знак прызнання плённай, разнастайнай і выбітнай дзейнасці ў галіне драматычнага мастацтва”.

  • 1887

    Нарадзілася Марыяна Мур (анг. Marianne Moore, памерла 5 лютага 1972), амерыканская паэтка, адна з асноўных прадстаўніц амерыканскага рамантызму, лаўрэатка шэрагу прэміяў (улучаючы Пулітцэраўскую ў 1951 і National Book Award). Т. С. Эліят называў творчасць Мур “часцінкай таго вельмі рэдкага рэчыва, якое называецца неэфемернай сучаснай паэзіяй). У 1955 годзе супрацоўнічала з “Фордам”, прыдумляючы назвы для новых мадэляў аўтамабіляў.

  • 1912

    Памёр Дзмітрый Мамін-Сібірак (руск. Дмитрий Мамин-Сибиряк, сапр. прозвішча Мамін; нар. 6 лістапада 1852), рускі празаік і драматург. Шмат падарожнічаў па Урале і вывучаў гісторыю, эканоміку, этнаграфію і народнае жыццё гэтага рэгіёна, што значна паўплывала на яго творчасць.

  • 1916

    Памёр Генрык Сянкевіч (польск. Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz, нар. 5 траўня 1846), польскі пісьменнік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі 1905 году “за выбітныя заслугі ў жанры эпасу”. Першая аповесць — “Дарэмна” (1872). Найбольш вядомы твор 1880-х — гістарычная трылогія: раманы “Агнём і мячом” (1883—1884), у якім паказаная казацкая вызваленчая вайна 1648 — 1654, “Патоп” (1884—1886) пра вызвольную барацьбу народаў Рэчы Паспалітай супраць шведскай інтэрвенцыі 1655—1656 і “Пан Валадыёўскі” (1887—1888) пра барацьбу з турэцкім нашэсцем у 1672—1673. У рамане “Quo vadis?” (1895—1896) паказаў барацьбу ранніх хрысціян з дэспатызмам Нерона. Раман “Крыжакі” (1897—1900) — эпапея пра барацьбу славян супраць Тэўтонскага ордэна на мяжы XIV—XV стст. На беларускую мову раманы “Крыжакі” і “Quo vadis?” пераклаў П. Татарыновіч, апавяданне “Дазорца маяка” — Паліна Маслянкова, некалькі перакладаў з Сянкевіча можна знайсці на Беларускай палічцы.

  • 1930

    Нарадзіўся Джэймс Грэм Балард (анг. James Graham Ballard, памёр 19 красавіка 2009), ангельскі пісьменнік, адзін з найбуйнейшых прадстаўнікоў ангельскай літаратуры другой паловы XX стагоддзя. Вялікі ўплыў на яго творчасць зрабіла мастацтва сюррэалізму. Спачатку вядомасць яму прынеслі навукова-фантастычныя апавяданні і раманы, пазней — псіхапаталагічныя трылеры. Найбольш вядомыя з іх — “Аўтакатастрофа” (Crash, 1973; экранізаваны ў 1996) і “Імперыя сонца” (Empire of the Sun, 1984; экранізаваны С. Спілбергам у 1987).