№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 5 студзеня

  • 1465

    Памёр Карл І Арлеанскі (фр. Charles d'Orléans, нар. 24 лістапада 1394), французскі феадал і военачальнік, адзін з самых выбітных паэтаў Францыі. Майстар балады (напісаў 131 баладу), рандо (звыш 400), песні. Да яго звернутыя некаторыя балады яго сучасніка Франсуа Віёна. Праводзіў паэтычныя спаборніцтвы ў Блуа. Пісаў па-французску і па-ангельску.

  • 1524

    Памёр Марка Маруліч (харв. Marko Marulić, нар. 18 жніўня 1450), нацыянальны харвацкі паэт і хрысціянскі гуманіст. Увёў ва ўжытак слова “псіхалогія”. Пісаў на трох мовах: па-лацінску, па-харвацку і на народнай лаціне.

  • 1828

    Памёр Кабаясі Іса (яп. 小林一茶, нар. 15 чэрвеня 1763), японскі паэт, майстар хайку. Ва ўзросце 13 гадоў з'ехаў у Эда (цяперашні Токіа) на заробкі. У 25 гадоў пачаў вывучаць паэзію пад кіраўніцтвам Мідзагуці Самару і Ніракуана Кабаясі Ціку-а ў школе Кацусіка. У 51 год Іса пасля доўгіх падарожжаў вярнуўся ў родныя мясціны. Пяру паэта належыць больш за 20 тысяч вершаў і велізарная колькасць малюнкаў хайга. Найбольш вядомыя апублікаваныя зборнікі яго твораў — “Дзённік смерці майго бацькі” і “Мая вясна”.

  • 1846

    Нарадзіўся Рудальф Крыстаф Эйкен (ням. Rudolf Christoph Eucken, памёр 15 верасня 1926), нямецкі пісьменнік і філосаф. Стаў лаўрэатам Нобелеўскай прэміі ў 1908 годзе “за сур’ёзныя пошукі ісціны, усёпранікальную сілу думкі, шырокі кругагляд, выразнасць і пераканаўчасць, з якой ён адстойваў і развіваў ідэалістычную філасофію”.

  • 1921

    Нарадзіўся Фрыдрых Дзюрэнмат (ням. Friedrich Dürrenmatt, памёр 14 снежня 1990), швейцарскі празаік і драматург, адзін з майстроў псіхалагічнага дэтэктыву. Найбольш вядомыя яго творы — раманы “Суддзя і яго кат”, “Юстыцыя”, п’есы “Сляпы”. “Ромул Вялікі”, “Візіт старой дамы”, “Фізікі” і інш. Васіль Сёмуха пераклаў на беларускую мову раманы Ф. Дзюрэнмата “Юстыцыя” і “Аварыя”, а Лявон Баршчэўскі — п'есу “Партрэт планеты”.

  • 1932

    Нарадзіўся Умбэрта Эка (іт. Umberto Eco), італьянскі навуковец-філосаф, гісторык-медыевіст, пісьменнік і літаратурны крытык. Найбольш знакамітыя яго творы — раманы “Імя ружы”, “Ківач Фуко”, “Востраў напярэдадні”, “Баўдаліна”, навукова-папулярныя творы “Паэтыка Джойса”, “Адкрыты твор”, “Эвалюцыя сярэднявечнай эстэтыкі”, “Як напісаць дыпломную працу” і інш.

  • 1938

    Нарадзіўся Нгугі Ва Тхіонга (кікую Ngũgĩ wa Thiong'o), кенійскі празаік і драматург. Піша па-ангельску і на мове кікую. У 2009 годзе быў намінаваны на “Букер” за сукупнасць створанага. У 2010 годзе разглядаўся як адзін з найбольш верагодных кандыдатаў на атрыманне Нобелеўскай прэміі па літаратуры.

  • 1942

    Нарадзіўся Тэрэнсі Мош (гішп. Terenci Moix, памёр 2 красавіка 2003), каталонскі пісьменнік, журналіст, адзін з яскравых прадстаўнікоў нацыянальнай слоўнасці.

  • 1951

    Памёр Андрэй Платонаў (руск. Андрей Платонов, сапр. Андрэй Кліментаў; нар. 28 верасня 1899), рускі пісьменнік, адзін з найбольш самабытных па стылі і мове рускіх літаратараў першай паловы ХХ стагоддзя. Самыя вядомыя яго творы — раман “Чэвенгур”, аповесць “Катлаван” і інш.

  • 1996

    Памёр Іван Чыгрынаў (нар. 21 снежня 1934), беларускі празаік, драматург, перакладчык, публіцыст. Лаўрэат Літаратурнай прэміі імя А. Фадзеева (1979) за раманы “Плач перапёлкі”, “Апраўданне крыві”, Дзяржаўнай прэміі БССР (1974) як суаўтар сцэнару тэлефільма “Руіны страляюць…”. Аўтар кніг апавяданняў і аповесцяў “Птушкі ляцяць на волю” (1965), “Самы шчаслівы чалавек” (1967), “Ішоў на вайну чалавек” (1973), “Ці бываюць у выраі ластаўкі?” (1983), “Апраўданне крыві” (1977), “Свае і чужыя” (1984), “Не ўсе мы згінем” (1996), п'есаў “Дзівак з Ганчарнай вуліцы” (1986), “Следчая справа Вашчылы” (1988), “Чалавек з мядзведжым тварам” (1988), “Звон — не малітва” (1988), “Толькі мёртвыя не вяртаюцца” (1989), “Ігракі” (1989), “Прымак” (1994), кнігі крытыкі і публіцыстыкі “Новае ў жыцці, новае ў літаратуры” (1983), “Паміж сонцам і месяцам” (1994).