№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 2 ліпеня

  • 1840

    Нарадзіўся Томас Гардзі (анг. Thomas Hardy, памёр 11 студзеня 1928), ангельскі раманіст і паэт. Скандальную вядомасць і непрыязнасць віктарыянскага грамадства яму прынеслі раманы “Тэс з роду д’Эрбервіляў” (Tess of the d'Urbervilles, 1891) і “Джуд Незаўважны” (Jude the Obscure, 1895). Пасля выхаду апошняга раманаў больш не пісаў. Быў жанаты двойчы, другім шлюбам — з дзіцячай пісьменніцай Флорэнс Дагдэйл. Яны ажаніліся ў 1914 годзе, калі Гардзі было 74, а Флорэнс — 35. Пахаваны Гардзі ў Вестмінстэрскім абацтве, а ягонае сэрца — у магіле першай жонкі Эмы.

  • 1869

    Нарадзіўся Яльмар Сёдэрберг (шведск. Hjalmar Söderberg, памёр 14 кастрычніка 1941), шведскі пісьменнік. Яго дэбютны раман “Ашуканствы” (Förvillelser), які выйшаў у 1895 годзе, выклікаў шырокія дэбаты: кнігу палічылі амаральнай. Увогуле, пры жыцці яго жорстка крытыкавалі, але з цягам часу яго творы прызнаваліся ўсё больш значнымі. Найбольш чытанымі кнігамі Сёдэрберга лічацца зборнік апавяданняў “Гісторыі” (Historietter) і раман-дзённік “Доктар Глас” (Doktor Glas), дзе ўздымаецца пытанне права на забойства іншага чалавека. Часткова аўтабіяграфічным з’яўляецца раман Сёдэрберга “Маладосць Марціна Бірка” (Martin Bircks ungdom). Матывы гісторыі кахання паміж пісьменнікам і Марыяй фон Платэн можна прасачыць у п’есе “Гертруда” (Gertrud) і апошнім рамане Сёдэрберга “Сур’ёзная гульня” (Den allvarsamma leken). Яльмар Сёдэрберг таксама перакладаў на шведскую мову творы дацкага пісьменніка Енса Петэра Якабсэна і французскага пісьменніка Анатоля Франса. Узнагароджаны Вялікай прэміяй дзевяцёх.

  • 1877

    Нарадзіўся Герман Гесэ (ням. Hermann Hesse, памёр 9 жніўня 1962), швейцарска-нямецкі пісьменнік і мастак, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1946). Яго раманы “Стэпавы воўк” і “Гульня шкляных перлаў” на беларускую пераклаў Васіль Сёмуха, у перакладзе Арцёма Арашонка выходзіў раман “Сідхартха”.

  • 1923

    Нарадзілася Віслава Шымборска (польск. Wisława Szymborska), польская паэтка, эсэістка, літаратурны крытык, перакладчыца. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры 1996 году “за паэзію, якая з іранічнай дакладнасцю адлюстроўвае ў фрагментах чалавечай рэальнасці гістарычны і біялагічны кантэкст”. На беларускую мову вершы Віславы Шымборскай перакладала Марына Казлоўская.

  • 1961

    Скончыў жыццё самагубствам Эрнэст Хэмінгуэй (анг. Ernest Miller Hemingway, нар. 21 ліпеня 1899), амерыканскі пісьменнік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1954). Аповесць “Стары чалавек і мора” (іншы варыянт — “Стары і мора”) на беларускую мову перакладалі П. Марціновіч і В. Небышынец (параўнальны аналіз гэтых перакладаў гл. тут), апавяданне “Віно Ваямінгу” — Алесь Квіткевіч, “Забойцы” (“Крыніца” №11—12, 1992) і “Індзейскі пасёлак” (“Крыніца” №9, 1994) — А. Асташонак. Раман “І ўзыходзіць сонца” пераклаў Ю. Гаўрук (асобнае выданне — 1976), раман “Бывай, зброя” — А. Бутэвіч (1996).

  • 1966

    Памёр Ян Бжэхва (польск. Jan Brzechwa, сапр. Ян Віктар Лесман, нар. 15 жніўня 1898), польскі паэт габрэйскага паходжання, аўтар мноства знакамітых вершаў і казак для дзяцей, сатырычных тэкстаў для дарослых, перакладчык. Вершы Яна Бжэхвы на беларускую мову перакладалі Рыгор Барадулін, Інэса Кур'ян, Алег Мінкін, казку “Акадэмія доктара Клякса” — Алена Пятровіч.

  • 1977

    Памёр Уладзімір Набокаў (руск. Владимир Набоков, псеўд. Сірын, нар. 22 красавіка 1899), рускі і амерыканскі пісьменнік. Першыя творы Набокава былі напісаныя на рускай мове, аднак сусветную вядомасць яму прынеслі пераважна ангельскамоўныя раманы. Вядомы таксама значным унёскам у лепідатэралогію (раздзел энтамалогіі, прысвечаны лускакрылым). Раман Набокава “Лаліта” (Lolita, 1955), напісаны па-ангельску, часцяком згадваецца як адзін з самых значных і ўплывовых узораў прозы ХХ стагоддзя.