№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 17 жніўня

  • 1676

    Памёр Ганс Якаб Крыстофэль фон Грымэльсгаўзэн (ням. Hans Jacob Christoffel von Grimmelshausen, нар. каля 1622), нямецкі пісьменнік. Аўтар знакамітага рамана “Авантурнік Сімпліцысімус” (Der Abenteuerliche Simplicissimus Teutsch, 1668), аднаго з найважнейшых твораў нямецкай літаратуры XVII стагоддзя. На беларускую раман пераклаў Васіль Сёмуха.

  • 1743

    Нарадзіўся Жульен Луі Жафруа (фр. Julien Louis Geoffroy, памёр 27 лютага 1814), французскі літаратурны крытык. Зрабіўся вядомым пасля таго, як пачаў жорстка крытыкаваць Вальтэра, чым нажыў сабе шмат ворагаў. Артыкулы Жафруа былі досыць папулярнымі, але хутка забыліся — яго пяцітомны збор раскупаўся слаба. Адна з самых вядомых працаў крытыка — каментары да твораў Расіна.

  • 1769

    Памёр Васіль Традзякоўскі (руск. Василий Тредиаковский, нар. 5 сакавіка 1703), рускі навуковец і паэт. Вучыўся за мяжою, цярпеў нястачу. У 1730 годзе вярнуўся ў Расію і выдаў пераклад рамана Поля Тальмана “Едучы на выспу кахання”. Да перакладу былі дададзеныя вершы самога Традзякоўскага на рускай, французскай і лаціне. Традзякоўскі быў прыдворным паэтам Ганны Іяанаўны. Таксама ён адзін першых паэтаў у Расіі, якія пачалі выкарыстоўваць сілаба-танічнае вершаскладанне. У 1735 годзе ён выдаў “Новы і кароткі спосаб да складання вершаў Расійскіх” (“Новый и краткий способ к сложению стихов Российских”), дзе ўвёў панятак вершаванай страфы, а на яе аснове — паняткі ямба і харэя. Тамсама Традзякоўскі даў азначэнне розным жанрам: санэту, рандо, эпістале, одзе і іншым. З крытыкай гэтага твора выступіў Ламаносаў, і з яго сістэмай Традзякоўскі пагадзіўся.

  • 1819

    Нарадзіўся Ён Арнасан (ісл. Jón Árnason, памёр 4 верасня 1888), аўтар і збіральнік ісландскіх казак і сагаў. Першы куратар Ісландскага нацыянальнага музея. Быў першым бібліятэкарам будучай Нацыянальнай бібліятэкі Ісландыі ў Рэйк’явіку. У 1862 і 1864 гадах выйшлі з друку два тамы ісландскіх народных сагаў і казак, якія былі надрукаваныя на ісландскай мове ў Ляйпцыгу дзякуючы дапамозе Конрада Маўрэра.

  • 1903

    Джозэф Пулітцэр заснаваў Пулітцэраўскую прэмію.

  • 1930

    Нарадзіўся Тэд Х’юз (анг. Ted Hughes, памёр 28 кастрычніка 1998), ангельскі паэт. З 1984 і да канца жыцця быў брытанскім паэтам-лаўрэтам (прыдворным паэтам). Быў жанаты з амерыканскай паэткай Сільвіяй Плат, у самагубстве якой яго некаторыя абвінавачвалі. Апошні яго зборнік, “Лісты на дзень народзінаў” (Birthday Letters, 1998) быў прысвечаны іх складаным адносінам. Неўзабаве пасля выхаду кнігі Х’юз памёр ад раку. Акрамя ўласнай творчасці Х’юз плённа займаўся перакладамі: пераклаў “Метамарфозы” Авідыя, “Федру” Расіна, “Крывавае вяселле” Ф. Г. Лоркі і інш.

  • 1932

    Нарадзіўся Відыядхар Найпал (анг. Sir Vidiadhar Surajprasad Naipaul), англамоўны пісьменнік індыйскага паходжання, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (2001). Атрымаў таксама шмат іншых узнагародаў, у тым ліку Букераўскую прэмію за раман In a Free State (1971). Нарадзіўся ў Трынідадзе, з 1950 жыве ў Англіі, вядзе амаль пустэльны лад жыцця. У 2008 газета The Times прысвоіла яму 7 месца ў спісе 50 найлепшых брытанскіх пісьменнікаў ад 1945 году.

  • 1935

    Памерла Шарлота Пэркінс Гілман (анг. Charlotte Perkins Gilman, нар. 3 ліпеня 1860), амерыканская пісьменніца, эканаміст, выкладчык і ранні тэарэтык фемінісцкага руху, аўтарка больш чым двухсот апавяданняў і прыкладна дзесяці раманаў. Самы вядомы яе твор — апавяданне “Жоўтыя шпалеры”, якое на беларускую мову пераклала Юля Цімафеева.

  • 1972

    Памёр Аляксандр Вампілаў (руск. Александр Вампилов, нар. 19 жніўня 1937), рускі драматург. Найбольш вядомыя п’есы — “Старэйшы сын” (1968), “Паляванне на качак” (1970), “Мінулым летам у Чулімску” (1972). Памёр заўчасна, утапіўшыся ў возеры Байкал.