№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

У гэты дзень, 21 верасня

  • 1832

    Памёр Вальтэр Скот (анг. Walter Scott, нар. 15 жніўня 1771), празаік, паэт і гісторык шатландскага паходжання, знакаміты перадусім сваімі гістарычнымі раманамі (традыцыйна лічыцца заснавальнікам гэтага жанру), першы ангельскамоўны пісьменнік, які набыў ледзь не сусветную папулярнасць і шырока чытаўся і перакладаўся ўжо пры жыцці за межамі свае радзімы, класік ангельскага і шатландскага рамантызму, чалавек, які меў фенаменальную памяць. З адзінаццаці яго братоў і сёстраў засталося ў жывых толькі пяцёра, не лічачы будучага пісьменніка. У дзяцінстве Скот перахварэў на дзіцячы паралюш, што стала прычынай пажыццёвага кульгання на правую нагу. Пасля заканчэння каледжа Скот з працоўнай неабходнасці (а ён працаваў адвакатам) шмат ездзіў па краіне, збіраў народныя легенды і паданні пра герояў шатландскай даўніны, а таксама займаўся перакладамі нямецкай паэзіі (сярод іншага пераклаў баладу Г. А. Бюргера “Ленора”). Апроч раманаў Вальтэр Скот — аўтар шэрагу паэтычных твораў, у тым ліку гатычных і рамантычных балад. На беларускую няскончаную баладу Скота “Шэры манах” пераклаў Андрэй Стэфановіч.

  • 1866

    Нарадзіўся Герберт Ўэлс (анг. Herbert George Wells, памёр 13 жніўня 1946), ангельскі пісьменнік, вядомы сваёй працай у жанры навуковай фантастыкі. Пладавіты аўтар і ў многіх іншых жанрах, такіх як сучасныя раманы, гісторыя, палітыка і сацыяльныя каментары. Ўэлса, як і Жуля Верна, называюць “бацькам навуковай фантастыкі”. Апавяданне (а паводле вызначэння аўтара — пантум у прозе) Ўэлса “Чалавек, які ўмеў рабіць цуды” на беларускую мову пераклаў Павел Донаў.

  • 1918

    Нарадзіўся Фёдар Янкоўскі (памёр 13 лістапада 1989), беларускі мовазнавец і пісьменнік, сябра СП СССР (з 1968). Аўтар кніг па культуры мовы, фразеалогіі, граматыцы беларускай мовы, складальнік зборнікаў афарызмаў, прыказак і прымавак, фразеалагізмаў. Выйшлі кнігі прозы “Абразкі” (1975), “Прыпыніся на часінку” (1979), “І за гарою пакланюся” (1982), “Радасць і боль” (1984), “З нялёгкіх дарог” (выбранае, 1988). Імя Ф. Янкоўскага носіць вуліца ў Мінску.

  • 1918

    Нарадзіўся Хуан Хасэ Арэола (гішп. Juan José Arreola Zúñiga, памёр 3 снежня 2001), класік мексіканскай літаратуры. Увёў у літаратуру Мексікі жанр інтэлектуальнай фантастыкі. Лаўрэат найбуйнейшых нацыянальных прэміяў Мексікі.

  • 1929

    Нарадзіўся Іосіф Аляшкоўскі, больш вядомы як Юз Аляшкоўскі (руск. Юз Алешковский), рускі празаік, паэт і бард. Пасля публікацыі тэкстаў “лагерных” песняў Аляшкоўскага (“Товарищ Сталин, вы большой учёный” — найбольш вядомая з іх) у альманаху “Метраполь” пісьменнік вымушаны быў эміграваць з СССР у 1979 годзе, цяпер жыве пераважна ў ЗША. У 1991 годзе быў адным са стваральнікаў нефармальнага аб'яднання “БаГаЖъ”, куды таксама ўваходзілі А. Бітаў, Б. Ахмадуліна і М. Жванецкі. Лаўрэат Пушкінскай прэміі (2001).

  • 1938

    Памерла Івана Брліч-Мажураніч (харв. Ivana Brlić-Mažuranić, нар. 18 красавіка 1874), харвацкая дзіцячая пісьменніца. Два разы намінавалася на Нобелеўскую прэмію (у 1931 і 1938), а ў 1937 годзе стала першай жанчынай — сябрам Югаслаўскай (цяпер Харвацкай) акадэміі навук і мастацтваў. Часта яе называюць харвацкім Андэрсэнам ці харвацкім Толкінам. Вяршыняй яе творчасці лічыцца зборнік “Апавяданні з даўніны” (Prіče іz davnіne, 1916), які напісаны на аснове старажытных славянскіх міфаў і праз казку вяртае ў жыццё страчаны свет паганскіх вераванняў харватаў. Творы пісьменніцы былі перакладзеныя амаль на ўсе еўрапейскія мовы.

  • 1965

    Нарадзіўся Фрэдэрык Бегбедэр (фр. Frédéric Beigbeder), французскі пісьменнік, публіцыст, літаратурны крытык і рэдактар. Вядомы як аўтар рамана-сатыры на рэкламны бізнэс “99 франкаў” (перайменаваны ў “14,99 еўра”), пасля публікацыі якога быў звольнены з рэкламнага агенцтва Young and Rubicam.

  • 1975

    Памёр Міхась Лынькоў (нар. 30 студзеня 1899), беларускі пісьменнік, аўтар рамана “На чырвоных лядах”, рамана-эпапеі “Векапомныя дні”, аповесцяў “Міколка-паравоз”, “Апошні зверыядавец”. Лынькоў пераклаў на беларускую мову асобныя творы М. Горкага, М. Ціханава і інш.