№21: Знак прысутнасці

№21: Знак прысутнасці

Мы прысвячаем новы нумар “ПрайдзіСвета” феномену сувязі літаратуры і гомасэксуальнасці, альбо, кажучы мовай ХХІ стагоддзя, сувязі літаратуры і ЛГБТК. Ці застаецца літаратура літаратурай, калі адкрывае нам сусвет цялеснасці, сэксуальнасці, інтымнасці? Чаму беларуская літаратура моцная ў апісанні вайны і такая бездапаможная, стэрыльная ў апісанні цялеснасці і сэксуальнасці? Ці існуе беларуская ЛГБТК-літаратура? На гэтыя і іншыя пытанні можна будзе знайсці адказы ў нумары

Чытаць далей

Змест


Алок Вайд-Мэнан Вулічны гвалт Вершы Фрэнк О’Хара Трымаю воблака ў абдымках Вершы Пэт Паркер Так прагну з табой кахацца і словы замест гэтага пішу Вершы Ўолт Ўітмэн Як Адам на золку ўранні Вершы Эмі Лоўэл Калі б я здолела злавіць зялёны ліхтар светляка Вершы Сара ТысдэйлЭрына Верш Алфрэд Эдвард Хаўсмэн Больш не пытай: баюся, не змаўчу Вершы Гедрэ Казлаўскайтэ Размаўляць на забытых мовах Вершы Івар Сільдпачуццё што нешта не так Вершы Сімона дэ БавуарДругі пол Фрагмент кнігі Жан Както Белая кніга
Іда Ліндэ Мама забойцы Урывак з рамана Жорж Экгаўт Татуіроўка Апавяданне Уладзіслаў Гарбацкі Апошні ўраніст Эсэ
Крысціна Бандурына Something Special Вершы Карэкцыя перспектывы Апавяданне Надзя Гусакоўская не вставать рано утром, чтоб не упасть Вершы Уладзіслаў Гарбацкі Прыдарожныя макі Апавяданне Каровы ды мужыкі Апавяданне Дар’я Трайдэн Нямая Апавяданне Вампірызм Апавяданне Хвароба Апавяданне Дзмітрый Ермаловіч-Дашчынскі Небесный сеанс прерывается Вершы
“Вось так я пішу” Рэпрэзентацыя негетэранарматыўнай сэксуальнасці ў літаратуры Матэрыялы круглага стала
Вольга Гапеева Гульня ў гендар, або Чаму качкі размаўляюць на лавандавай мове Эсэ Альгерд Бахарэвіч “Зразумейце маю адзіноту”: “Дзёньнік” Вітальда Гамбровіча як досьлед уласнае сэксуальнасьці Эсэ Дар’я Трайдэн Бог і мілыя хлопчыкі: рэлігія і гомаэротыка ў творах Герарда Рэвэ Эсэ Кацярына Маціеўская Эфект Пігмаліёна Эсэ Ганна Янкута Гісторыя аднаго сына Эсэ Справа Роджэра Кейсмента Эсэ Літаратурнае жыццё бостанскага шлюбу Эсэ Уладзіслаў Гарбацкі Як беларусы ў 1928 годзе гей-шлюбам палохалі Эсэ Апошні enfant terrible ХХ стагодзьдзя Эсэ Жанчына, што кахала мужчынаў, якія кахалі мужчынаў Эсэ Уладзімір Валодзін Уголовное преследование гомосексуалов в СССР (1946-1991): цифры и дискурсы

Навіны літаратуры

16 лістапада 2011
Някляева ўзнагародзіў шведскі ПЭН-Клуб

Някляева ўзнагародзіў шведскі ПЭН-Клуб

Як гаворыцца ў паведамленні ПЭН-Клуба, сёлета прэмію Курта Тухольскага вырашана прысудзіць “беларускаму аўтару і грамадскаму дзеячу Уладзіміру Някляеву, які праявіў сябе як выдатны паэт і сапраўдны змагар за свабоду слова”. “Някляеў дагэтуль пакутуе ад наступстваў такога жорсткага абыходжання і звярнуўся па выязную візу ў Швецыю, дзе ён змог бы атрымаць спецыялізаваную дапамогу. Падчас гэтага візіту ён планаваў узяць удзел у цырымоніі ўручэння прэміі Тухольскага, якая праходзіць у Стакгольме 15 лістапада, дзе і павінен быў атрымаць прэмію за гэты год”, — гаворыцца ў паведамленні. “Цяпер мы атрымалі інфармацыю, што Беларусь адмовіла Някляеву ў магчымасці паехаць у Швецыю. Прычына ў тым, што ён знаходзіцца пад так званым хатнім арыштам, гэта значыць, яму забаронена пакідаць Мінск і што ён не зможа атрымаць патрэбную яму медыцынскую дапамогу, а таксама не зможа атрымаць прэмію Тухольскага ўласнаручна, як планавалася”, — паведамляе шведскі ПЭН-Клуб.

Чытаць цалкам
16 лістапада 2011
Выйшла кніга Паўла Анціпава

Выйшла кніга Паўла Анціпава

Кніга змяшчае ўласна аўтабіяграфічную аповесць “Дипломная работа” (прыгоды на пусты страўнік беларускага літаратара ў Маскве), а таксама некалькі апавяданняў. Сустрэча з ужо вядомымі анціпаўскімі героямі — бабкай Каліласкай і Леніным гарантаваная! Кнігу ўжо можна купіць у кнігарні “логвінаЎ”. ПАВЕЛ АНЦІПАЎ (Павел Антипов). Нарадзіўся ў 1981 годзе ў Мінску, дзе скончыў эканамічны ўніверсітэт і Беларускі Калегіюм. Вучыўся таксама ў Літаратурным інстытуце імя Горкага ў Маскве. Жыве ў Мінску. Сваімі настаўнікамі ў літаратуры лічыць Набокава і Флабэра. Першая публікацыя — “Апавяданні пра Мінск і яго метрапалітэн” — адбылася ў 2005 годзе ў часопісе “Дзеяслоў”. Павел Анціпаў — лаўрэат літаратурных конкурсаў Беларускага ПЭН-Цэнтра: імя Уладзіміра Караткевіча (2005), імя Карласа Шэрмана (2009), а таксама фіналіст “Ілля-прэміі” (2006) і конкурсу “Чацвераногая…

Чытаць цалкам
13 лістапада 2011
Кафка, Рыльке, Елінэк і іншыя аўстрыйцы — у новым

Кафка, Рыльке, Елінэк і іншыя аўстрыйцы — у новым "ARCHE"

Што набыла і што страціла дзяржава, якая ў ХХ стагоддзі прайшла шлях ад вялізнай імперыі да невялікай дэмакратычнай рэспублікі? Якая праўда хаваецца за сцверджаннямі пра легалізаваную прастытуцыю, бяз’ядзернасць і нейтральнасць краіны? Ці можна лічыць альпійскую рэспубліку ахвярай нямецкага нацыянал-сацыялізму? Адным словам, якая Аўстрыя насамрэч? На гэтыя пытанні шукайце адказу ў новым, “аўстрыйскім”, нумары “ARCHE”. Эсэістыка Роберта Менасэ, Карла-Маркуса Гаўса, Марціна Полака; успаміны Штэфана Цвайга; аналітыка Жанны Кромер, Яраслава Шэбека; гістарычныя даследаванні Алега Гардзіенкі і Наталі Новік; пераклады класікаў і сучаснікаў аўстрыйскай літаратуры — Франца Кафкі, Райнэра Марыі Рыльке, Артура Шніцлера, Інгеборг Бахман, Фрыдэрыке Майрокер, Томаса Бернхарда, Эльфрыдэ Елінэк... Гэтыя і іншыя аўтары — у сёлетнім 9-м нумары на 450 старонак з ілюстрацыямі. Пасля закрыцця сядзібы БНФ і забароны на продаж “ARCHE” ў мінскай “Акадэмкнізе” найпрасцей купляць часопіс, напісаўшы на адрас dastauka@arche.by.…

Чытаць цалкам
10 лістапада 2011
Памёр легендарны чэшскі паэт Іван Марцін Іроўс

Памёр легендарны чэшскі паэт Іван Марцін Іроўс

Вядомы пад мянушкай Магор (з чэшск. “Псіх” ці “Прыдурак”), Іван Марцін шмат гадоў адседзеў у камуністычных вязніцах і паўплываў на творчасць многіх маладзейшых чэшскіх пісьменнікаў. Гісторык мастацтва, які не меў магчымасці працаваць па прафесіі за часамі камуністычнага рэжыму ў Чэхіі, Іроўс быў сябрам дысідэнцкага руху. Асаблівым яго ўнёскам у дысідэнцкую культуру стала распрацоўка канцэпту “Parallel Polis”, ці “іншай культуры”. Ён лічыў, што проста выяўляючы сябе праз мастацтва, можна падарваць таталітарную сістэму: калі дастаткова мастакоў, журналістаў, музыкаў будуць папросту займацца сваім мастацтвам, не паддаючыся сацрэалізму, нарэшце збярэцца крытычная маса тых, хто жыве праўдзіва, што падштурхне астатніх пабачыць слабасць таталітарнай сістэмы. Аўтар многіх паэтычных кніг, якія да 1989 году выходзілі выключна ў самвыдаце. За сваю творчасць — вельмі кантраверсійную, бо далёка не ўсе традыцыяналісты прымалі яго спалучэнне хрысціянскай ідэалогіі з максімальнай адкрытасцю і нярэдкім…

Чытаць цалкам
10 лістапада 2011
У Мінску пройдзе выстава дзіцячай літаратуры

У Мінску пройдзе выстава дзіцячай літаратуры

Выстава ўключае праграму мерапрыемстваў, скіраваных на павелічэнне зацікаўленасці дзяцей і бацькоў у чытанні кніг (семінары, круглыя ​​сталы, майстар-класы, гульні, конкурсы, дабрачынныя акцыі, прэзентацыі). У мерапрыемствах возьмуць удзел педагогі, дзіцячыя псіхолагі, пісьменнікі, артысты. Экспазіцыю выставы складуць выдавецтвы дзіцячых кніг, рэдакцыі часопісаў, бібліятэкі, пісьменніцкія аб'яднанні і інш. Асноўнай задачай выставы аргкамітэт бачыць прыцягненне ўвагі шырокай грамадскасці да зніжэння зацікаўленасці дзяцей кнігамі, што не спрыяе развіццю духоўнасці ўсяго грамадства.

Чытаць цалкам
10 лістапада 2011
Паэт і перакладчык Алесь Разанаў за прылаўкам кнігарні “логвінаЎ”
10 лістапада 2011
У Амерыцы выйшла першая афіцыйная біяграфія Вонэгута

У Амерыцы выйшла першая афіцыйная біяграфія Вонэгута

Напісаць кнігу пра Вонэгута Чарлз Шылдс задумаў яшчэ пры жыцці пісьменніка — у 2006 годзе. На ліст з такой прапановай Вонэгут спачатку адказаў адмовай, аднак Шылдс здолеў прадэманстраваць яму, наколькі ён захоплены абранай тэмай і наколькі сур'ёзна да яе падыходзіць, таму канчатковым адказам пісьменніка стала нешматслоўнае, але нашмта больш станоўчае “O.K.” Увесь 2007 год Шылдс размаўляў з Вонэгутам і атрымаў доступ да яго архіву; у тым жа годзе пісьменнік памёр. Шылдс сам без лішняй сціпласці характарызуе сваю кнігу як “усёабдымную біяграфію экстраардынарнай асобы”. Выпусціла яе выдавецтва Henry Holt&Company. Яна з'явілася на амерыканскіх паліцах учора, 8 лістапада. Раман Вонэгута “Бойня нумар пяць, або Крыжовы паход дзетак”, перакладзены на беларускую мову Паўлам Касцюкевічам, выйшаў у 2010 годзе ў выдавецтве “Логвінаў”.

Чытаць цалкам
10 лістапада 2011
Кнігу “Піпі Доўгаяпанчоха” вінавацяць у расізме

Кнігу “Піпі Доўгаяпанчоха” вінавацяць у расізме

“Справа не ў тым, што сама асоба Піпі Доўгайпанчохі — расісцкая, а ў тым, што ўсе тры кнігі трылогіі поўныя каланіяльных расісцкіх стэрэатыпаў”, — удакладняе Вольрад. Тэолаг адзначыла пэўны прагрэс у захаванні паліткарэктнасці, бо ў апошніх выданнях “Піпі” нацыянальнасць бацькі гераіні ўжо была змененая: замест “негрыцянскага караля” ў кнізе з'явіўся “паўднёва-марскі кароль”. Тым не менш, праблемнымі, на думку Вольрад, застаюцца і іншыя фрагменты казкі. “У кнізе чорныя дзеткі кідаюцца адно ў аднаго пяском на вачах у белых хлопцаў. Калі я чытала кнігу свайму пляменніку — а ён чарнаскуры, — я проста выкінула гэты эпізод”, — заявіла Вольрад, падкрэсліўшы, аднак, што яна не можа ні ў чым папракнуць кнігу ў цэлым. У якасці захаду, які мог бы дапамагчы справіцца з “сумнеўнымі эпізодамі”, на думку тэолага, падыдуць зноскі ў новых выданнях “Піпі”, якія тлумачаць кантэкст “расісцкіх выказванняў”. Такім чынам, дзяцей з дзяцінства маглі б прывучаць да жыцця ў мультыкультурным грамадстве. “У Германіі…

Чытаць цалкам
9 лістапада 2011
Прэзентацыя фантастычнага рамана Сержа Мінскевіча
9 лістапада 2011
У Оксфардзе ўпершыню выставілі на агляд рукапіс “Уладара мух”

У Оксфардзе ўпершыню выставілі на агляд рукапіс “Уладара мух”

Ўільям Голдынг нарадзіўся стагоддзе таму — 19 верасня 1911; яго першы і самы знакаміты раман, у аснове якога ляжыць ідэя прыроднай чалавечай жорсткасці, быў напісаны ў 1952 годзе і ўпершыню апублікаваны ў 1954-м (гэтаму папярэднічаў цэлы шэраг адмоваў з боку розных выдавецтваў, пакуль “Уладара мух” нарэшце не прынялі ў Faber&Faber). Да 5 лістапада гэтага году рукапіс рамана ніколі не дэманстраваўся публічна, і нарэшце гэта адбылося ў Оксфардзе. Разам з рукапісам у лік экспанатаў юбілейнай выставы ўвайшлі фотаздымкі з архіва Голдынга, першыя выданні раманаў, медаль нобелеўскага лаўрэата (якім Голдынг стаў у 1983 годзе) і інш. Паводле словаў Джудзі Карвер (Голдынг), дачкі пісьменніка, знаёмства з рукапісам павіннае нагадаць прыхільнікам “Уладара мух” пра тое, “які складаны працэс стаіць за кожнай напісанай кнігай”. Таксама яна адзначыла, што рукапіс толькі ў нязначных дэталях адрозніваецца ад апублікаванага варыянту — мяркуючы па ўсім, некаторыя фінальныя праўкі зрабіў сам Голдынг, выдаўцы…

Чытаць цалкам